აგერ, ჩემი ჩრდილომეზობლურსახელიანი მეგობარი გოგონა შეუყვარდათ და ეჭვიანობის ნაცვლად გთავაზობთ მის მიერ გამოგზავნილ მეორე ნოველას. ეს ნოველა საბჭოთა დროსაა დაწერილი და თავის დროზე მეც ბევრი ვიხითხითე. სამწუხაროდ აღარ მახსოვს იმ წიგნის სახელი, სადაც ავტორს მსგავსი სტილის იუმორისტული რამეები აქვ დაწერილი. აბა, საქმე ლაპარაკის ნაცვლად და ვკითხულობთ:
გაზაფხული სიყვარულის ხანაა. გავიგე თუ არა ეს, მივხვდი, სიყვარულის დრო დამიდგა. სწორედ გითხრათ, დიდი ხანია ირინე მომწონდა, მაგრამ რადგანაც ზამთარში გავიცანი, უკუვაგდე მისი კანდიდატურა და მეზობლიანთ თამრო ავირჩიე.
მეცნიერული წყაროებიდან ვიცოდი, – ყველაზე ძნელია სიყვარულის ახსნა ამიტომ სანამ საქმეს შევუდგებოდი, რამოდენიმე დღე სამკითხველო დაბრაზში გავატარე, რათა ამ მხრივ სათანადოდ მოვმზადებულიყავი.
თამროსათვის სიყვარულის ახსნის მარტივი და უბრალო ხერხი შევარჩიე: შეხვედრისას რამოდენიმეჯერ განასკვული თოკი მივაწოდე. მაორის ენაზე კი ეს ნიშნავს “მიყვარხარ”. თამრომ ჯერ თოკს შეხედა, მერე მე, ალბათ, არ სჯეროდა თავისი ბედნიერება. მის გაოგნებას უმალ მივხვდი და თავი მკვირცხლად დავუქნიე. თამრომ საფეთქელთან თითი მიატრიალ-მოატრიალა და გამეცალა. ბიბლიოთეკაში წავედი, რათა ამ ჟესტის მეცნიერული დასაბუთება მომეძებნა. ამაოდ, შესაფერისი ვერაფერი აღმოვაჩინე.
შემდგომი შეხვედრისას ახალი გვინეის ილეთი გამოვიყენე. შინიდან გამოსულ თამროს მივვარდი და ლოყაზე გლუვი ხის ნაჭერი მოვუსვი. მოულოდნელობისაგან თამრიკომ წამოიკივლა და უკან გადახტა. წესით უკან გადახტომა საჭირო არ იყო; თუმცა უმალ მივხვდი მიზეზს – ვიღაც ჭაბუკმა მოქაჩა, ესე იგი, მეტოქე გამჩენოდა და ჩემი რჩეული უმალ ჩემსკენ გამოვქაჩე. კუნძულ კუკაგივას ადათით ორივეს ჩვენ-ჩვენ მხარეს უნდა გაგვეწია, სანამ რომელიმე არ გადასძლევდა, მაგრამ მეტოქემ, აშკარად დილეტანტმა, ყველაფერი აურდაურია და მუშტი მდრუზა მუცელში. ამაოდ ვცდილობდი ამეხსნა, რომ იგი სხვადასხვა ადთებს ურევდა ერთმანეთში. გვინეური ადათის მიხედვითაც კი არ შეიძლებოდა მუშტი-კრივის გამართვა სატრფოს წინაშე, მაგრამ ყმაწვილი ძალზე ყეეყჩი გამოდგა.
საერთოდ, ობიექტი ნამდვილად ვერ იყო სწორად შერჩეული და მე მარინეზე გადავინაცვლე. ჯერ სამოას ადათის მიხედვით მწიფე ხილი შევთავაზე. მარინემ ვაშლები ჩვენი ჯგუფის გოგონებს შორის გაანაწილა. კონგოელთა ხერხით ვცადე გული გადამეშალა. შემწვარი ქათამი მივართვი ამ სიტყვებით: “ჩემი ხელით მოკლული მეთქი”. ამაზე მარინემ მხოლოდ ჩაიცინა. ასეც მომიხდება, სიყვარულში ტყუილს რა ხელი აქვს, ქათამი ხომ “საკულინარიოში” შევიძინე.
დილით მის სახლთან გავჩნდი. როგორც კი ფანჯრიდან დამინახა, ფილაქანზე სამხრეთამერიკელი ინდიელების სასიყვარულო ცეკვა დავუარე, ამასთან, რიტუალური დოლის ნაცვლად კონსპექტების საქაღალდე გამოვიყენე. მოგვიანებით, პოლიციისაკენ მიმავალმა მწარედ ვინანე: არაფერი არ უნდა შეცვალო საუკუნეებით გამოცდილ ტრადიციებში. მით უმეტეს, დოლი – საქაღალდით. ეს, მართლაც, კერპთაყვანისცემაა.
ამ ფაცხაფუცხში ვერც კი შევნიშნე, შემოდგომა როგორ დადგა. დრო უიმედოდ დავკარგე, თანაც სულ უფრო და უფრო ვდარდობდი ირინეზე, რომელიც ზამთარში გავიცანი. მივედი მასთან, ირინე მაგიდას უჯდა და შემწვარ კარტოფილს პირდაპირ ტაფიდან შეექცეოდა. ჩემმა დანახვამ ძალზე გაახარა და კიდევ ერთი ჩანგალი გამოიღო. ვჭამდი კარტოფილს, შევცქეროდი მომღიმარ ირინეს, გული სიხარულით მევსებოდა, ყველაფერი რიგზე იყო, – ადათიც დაცული: მადაგასკარულად საერთო ჯამიდან ჭამა ურთიერთსიყვარულის გამოხატვას ნიშნავდა.
