Thursday, December 30, 2010

სვანებზე

პატარა ისტორიები სვანებზე. :)


სვანი ხელ-პირს იბანს და დაიხჩობა;

სვანს დაეკარგება ცხენი...და იტყვის კიდეკაი ზედ რო არ ვიჯექიო;

სვანი ინტერნეტში შევა და ანტივირუსი მოკლავს.

სვანი მეკობრეობას გადაწყვეტს და თვალს ამოითხრის;

სვანი ვიაგრას დალევს და სიმაღლეში გაიზრდება;

სვანი 50 ლარიანს იპოვის და პოლიციაში მიიტანს თამარ მეფის პასპორტი ვიპოვეო

სვანი კამიკადზე მისიიდან დაბრუნდება.

სვანი კედლის ხალიჩაზე გორაობს;

სვანი კენტავრს გაეკიდება. დაეწევა და ცხენს წაართმევს;

სვანს ტუფლები უჭერს და ტკივილის გამაყუჩებელს დალევს;

სვანმა გოლი გაიტანა და განმეორებით ჩვენებაში ძელს გაარტყა.

სვანი არჩევნებზე ფარგალს წაიღებს შემოსახაზად

სვანი დაინახავს მონაზონს, ვა დედალი მღვდელიო;

სვანი ოქროს ტევზს დაიჭეს და გადაადნობს;

სვანი აფთიაქთან გაივლის და პირჯვარს გადაიწერს.

სვანს თავისი ხვრინვა შეაწუხებს და მეორე ოთახში გავა.

სვანი მივა გასვენებაში ყვავილებს ვერსად ვერ იშოვის და ბამბანერკას მიიტანს.

სვანებს როიალი დაუგორდებათ და ერთი ამბობს: არიქა პედალს პეხი დააჭირეთ პედალს!

სვანს მობეზრდება პრეზერვატივი და ლამინირებას გაიკიტებს.

სვანს მიასვენებენ და სურათი შემოტრიალებული მიაქვთ, კითხავენ: რატომ?… – ძებნაშიაო.

თვითმფრინავში შუქი ჩაქრება და სვანი იძახის: -ვაა, ტუნელში შევფრინდით.

სვანი ეკლესიაში შედის. იქვე მდგომი ქალი სანთელს აწვდის:
_ აჰა, შვილო, სანთელი.
_ არა, გმადლობ, ფანარი მაქვს.


სვანს აჩვენებენ ჭას და ეტყვიან: შენი წინაპრები აქედან სვამდნენ წყალსო.
სვანი:ვახ რამხელა კისერი ქონიათო…

სვანი ზის სვანურ კოშკზე და აგურებს ყრის, მეზობელი ეკითხება რას შვები კაცოო? სვანი: მაცალე ტეტრისს ვთამაშობო.

სვანი ჩაივლის ფოსტა–ტელეგრაფის შენობასთან და „საქართველოს ტელეკომს" რეკლამას 8-10-ს დაინახავს.
– ვაა, ცხრის ათი წუთია.

როგორ მოვიქცე პარაშუტი თუ არ გაიხსნა?_კითხულობს სვანი.
_ხელები მაგრად იქნიე ფრთებივით,_პასუხობს ინსტრუქტორი.
რამდენიმე წუთის შემდეგ ილუმინატორზე კაკუნია.
_მერე რა ვქნა?

სვანი ამბობს-”ჩემი ცოლი დებილია” ეკითხებიან-”კი მაგრამ რატომ?” სვანი-”რატომ და როდესაც ვჟიმავ, მკოცნის” “მერე რა?” სვანი-”რა და, მე რომ მჟიმავდნენ, ვაკოცებ კი არა, დედასაც არ მო#^&ავ

შვანმი კატას ბანს და კატა ჩხავის. შემოუვარდება მეზობელი და ეტყვის: მეც მყავს კატა მაგრამ როცა ვბან ასე არ ჩხავის! სვანი ეუბნება: შენ ალბათ არ წურავო.

სვანი მიდის მაღაზიაში და ეუბნება მოღუნული იარაღი გააქვთ?
- გამყიდველი:რად გინდა
- მოსახვევში კაცი უნდა მოვკლა.

სვანი დგას შუა მდინარეში პალტოთი, ერთი კაცი ეკითხება მანდ რასაკეთებო? პალტოს ვრეცხავო. მერე სარეცხი მანქანა არა გაქო? იქ თავბრუ მეხვევაო.

სვანი ცოლს მოიყვანს და როცა განმარტოვდებიან ეკითხება:
– ქალწული ხარ?
– არა-პასუხობს ცოლი.
ამოიღებს სვანი ხანჯალს და მოუქნევს…
ქალი კვდება და განწირული ხმით ამბობს:
– თხის რქა ვარ

სვანი ზის კავკასიონის უმაღლეს მწვერვალზე და წიგნს კითხულობს. ჰკითხეს:
_ აქ რატომ კითხულობ?
_ უმაღლესი განათლება უნდა მივიღო.

სვანი იჩხუბებს მამამისთან და წავა სახლიდან. რამოდენიმე თვეში მოსდის წერილი,გახსნის და ცარიელი ფურცელია. მამა:-კიდე არ მელაპარაკება ეს შობელძაღლი

სვანი უფროსი მდივანს აძლევს ორ ქაღალდს:
_ ეს ორიგინალია, ეს ქსეროკოპია, შეადარე, შეცდომა არსად იყოს გაპარული



ვოტ.. ეს იყო სულა. :) მრავალ ახალ წელს დაესწარით.

Sunday, December 19, 2010

კომპიუტერშიკობა იკრძალება 1-ლი იანვრიდან.

ინტერნეტთან და კომპიუტერებთან დაკავშირებით არსებული პრობლემების მოსაგვარებლად როგორ უნდა მოვიქცეთ, საქართველოში ყველამ ვიცით, მაგრამ ახალი წლიდან ამის დავიწყება და ახალ წესებთან შეგუება მოგვიწევს. საქმე ის არის, რომ მთავრობის გადაწყვეტილებით, 2011 წლის 1-ლი იანვრიდან ფიზიკური პირები საინფორმაციო ტექნოლოგიების სფეროში საქმიანობისას ვეღარ შეძლებენ.

ამას კი მთავრობის მიერ ინიცირებული „საინფორმაციო-ტექნოლოგიური ზონების“ შესახებ კანონპროექტი ითვალისწინებს. აქამდე ეს კანონი საერთოდ არ არსებობდა და ამით მოხდება აღნიშნულ სფეროში საქმიანობის დარეგულირება.

აღსანიშნავია, რომ ეს კანონპროექტი პარლამენტში განსახილველად უკვე მეორედ შევიდა. პირველად საშემოდგომო სესიის დასაწყისში, პრემიერ-მინისტრის განცხადების შემდეგ, რომელმაც საინფორმაციო ტექნოლოგიების განვითარება ქვეყნის ერთ-ერთ პრიორიტეტად გამოაცხადა. გილაურმა მაშინ აღნიშნა, რომ ახალი კანონპროექტი მაქსიმალურად ხელს შეუწყობს საინფორმაციო ტექნოლოგიების განვითარებას.

„როგორც გვაქვს შექმნილი თავისუფალი ინდუსტრიული ზონა, სადაც ექსპორტზე მომუშავე კომპანიებს მაქსიმალური საგადასახადო შეღავათები ეძლევათ, ასევე გვინდა, საქართველო გამოვაცხადოთ თავისუფალ საგადასახადო ზონად იმ კომპანიებისთვის, რომლებიც იმუშავებენ კომპიუტერული ტექნოლოგიების უზრუნველყოფაზე; ე.წ. საინფორმაციო ტექნოლოგიების განვითარებაზე, ანუ კომპიუტერული პროგრამების დაწერაზე“, - აღნიშნა 18 ივნისის მთავრობის სხდომაზე ნიკა გილაურმა.

კანონპროექტი პარლამენტში ამ განცხადებიდან სულ რამდენიმე დღის შემდეგ შევიდა, მაგრამ საშემოდგო სესიის დაწყებისთანავე უკან გაიწვიეს. არგუმენტად კი „კანონპროექტის დახვეწა“ დასახელდა. გადამუშავებული თუ დახვეწილი კანონპროექტი პარლამენტში უკვე შესულია და უნდა ითქვას, რომ თავადაპირველი ვარიანტიდან თითქმის არაფერი აღარ არის დარჩენილი.

კანონპროექტის თავდაპირველი ვარიანტით, საინფორმაციო ტექნოლოგიებზე მომუშავე კომპანიებს მაქსიმალური საგადასახადო შეღავათებით უნდა ესარგებლათ. ამასთან, პირვანდელ ვარიანტში, ვირტუალური ზონის პირად მიჩნეული იყო როგორც ფიზიკური, ისე იურიდიული პირი. პროექტის განახლებულ ვარიანტში კი, ვირტუალური ზონის პირი უკვე მხოლოდ იურიდიული პირია.

შესაბამისად, საინფორმაციო ტექნოლოგიების სფეროში მოღვაწეობისთვის და შესაბამისი შეღავათების სარგებლობისთვის, ამ სფეროში დასაქმებულ პირებს იურიდიული პირების შექმნა მოუწევთ. პროექტში საინფორმაციო ტექნოლოგიებიც არის განმარტებული. კერძოდ, საინფორმაციო ტექნოლოგიებია კომპიუტერული საინფორმაციო სისტემების შესწავლა, მხარდაჭერა, განვითარება, დიზაინი, წარმოება და დანერგვა, რის შედეგადაც მიიღება პროგრამული უზრინველყოფის პროდუქტები. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ თუკი ამ სფეროში საქმიანობა აქამდე კერძო პირებს შეეძლოთ, ახლა ეს აეკრძალებათ.

ჯერჯერობით არაფერი არ არის ნათქვამი იმაზე, თუ ფიზიკური პირები ამ საქმიანობის განხორციელების შემთხვევაში რა სანქციით დაისჯებიან, მაგრამ კანონპროექტში ცალსახად არის ჩაწერილი, რომ აღნიშნული საქმიანობა შეუძლიათ მხოლოდ იურიდიულ პირებს და იურიდიულ პირთა გაერთიანებებს.

რატომ მოხდა ფიზიკური პირებისთვის ამ უფლების ჩამორთმევა, ამაზე მთავრობის მხრიდან ჯერჯერობით არანაირი განმარტებები არ კეთდება. ექსპერტი სოსო არჩვაძე კი ვარაუდობს, რომ „შესაძლოა, ეს ინტერნეტსივრცის დაცვის მიზნით იყოს განპირობებული“. მისი განმარტებით, უფრო ადვილი იქნება ერთის მხრივ ადმინისტრირება იმისა თუ ვინ აწარმოებს ასეთ საქმიანობას.

თუმცა, ისიც უნდა ითქვას, რომ ეს მხოლოდ ვარაუდია და უფრო მეტად არის მოსალოდნელი, რომ იურიდიული პირის შექმნა და მათი საქმიანობის ადმინისტრირება ბიუჯეტის შესავსებად იქნეს გამყენებული. ამას კი ისიც ამყარებს, რომ იურიდიული პირის შექმნა და საქმიანობა უფრო მეტად არის ხარჯიანი, ვიდრე ფიზიკური პირის მიერ გაწეული საქმიანობა. ვინაიდან, იურიდიული პირი უკვე ყველა გადასახადით იბეგრება.

სწორედ ამ კონტექსტში არის საინტერესო ისიც, რომ კანონპროექტის პირვანდელ ვარიანტში საინფორმაციო ტექნოლოგიების სფეროში დასაქმებული პირებისთვის მნიშვნელოვანი საგადასახადო შეღავათების დაწესება იყო გათვალისწინებული. მეორე ვარიანტში კი მთავრობამ ამ შეღავათების დაწესება გადაიფიქრა.

პირვანდელ ვარიანტში ნათქვამი იყო, რომ ვირტუალური ზონის პირი, რომელიც საინფორმაციო-ტექნოლოგიებით არის დასაქმებული, არ იხდის საშემოსავლო გადასახადს, მოგების გადასახადს, დამატებითი ღირებულების გადასახადს, აქციზს და საბაჟო გადასახადს.

პარლამენტში ხელმეორედ შესულ პროექტში კი, ეს ჩამონათვალი აღარ არსებობს. გადამუშავებულ ვარიანტში ცალსახად წერია, რომ არ იბეგრება ვირტუალური ზონის პირის მიერ შექმნილი საინფორმაციო ტექნოლოგიების მხოლოდ საქართველოს ფარგლებს გარეთ მიწოდებით მიღებული მოგება, ასევე, საქართველოს ფარგლებს გარეთ მიწოდება არ დაიბეგრება დამატებითი ღირებულების გადასახადით და ექსპორტის გადასახდელით.

ფაქტია, რომ მოსახლეობის გარკვეულ ნაწილს, ვინც დღეს ამ საქმიანობით არის დაკავებული, წესების შეცვლა ან საქმიანობაზე უარის თქმა მოუწევს, რაც, ცხადია, ქვეყანაში არსებულ მდგომარეობაზე უარყოფით გავლენას მოახდენს.

წყარო: Presa.Ge

სტატიის მისამართი: http://forum.ge/?f=32&showtopic=34189669&st=0

ვერ გიტან!!!

ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან!ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან!ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან!ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან!ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან!ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან!ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან!ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან!ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან! ვერ გიტან!

არადა მიყვარხარ.. http://www.youtube.com/watch?v=rYdETQWboSQ

Friday, December 17, 2010

რატომ გავიყინე ერთ ადგილას..

შეკითხვა დაიდო ბლოგზე, რატომ აღარ წერო, არ გეწერინებაო? და გამახსენდა რომ აი რამდენი ხანია ერთი პოსტის სათაურიც კი არ ჩამინიშნავს მობილში. ეს ორი რამის ნიშანია: არაფერი განსაკუთრებული არ ხდება ან მე ვერ ვამჩნევ. პირველი ობიექტური მიზეზია და ვერაფერს მოვუხერხებ, მაგრამ აი მეორეს მიზეზებზე კი მინდა შეძლებისდაგვარად სახალისოდ მოგიყვეთ. ლაპარაკია ჩემს სამუშაო რეჟიმზე.

მაშ ასე, ტბილი ძილიდან მაღვიძარას ხმას გამოვყავარ. "როცა წვიმს და გარეთ ბნელა, შენთან არის ძია გელა და ქოლგის ქვეშ მოდით ყველა, ელა, ელა.." - მღერის რიჰანა. უკვე ორგანულად ვეღარ ვიტან ამ სიმღერას, არადა სხვა უკეთესი გასაღვიძებელი მელოდიაც ვერ ვნახე. ჩემი დასავით საქართველოს ჰიმნს ხომ არ მოვუსმენ გასაღვიძებლად და მერე ალბათ ვეღარც ამას ავიტან ორგანულად. მოკლედ, გავიღვიძე. ზაფხულში კიდევ არა უშავს, მაგრამ აი ზამთარში თბილი საწოლიდან ადგომა ერთი სიკვდილია. ამიტომ რამდენჯერმე გადავაწევინებ მობილურის მაღვიძარას დარეკვის დროს და უეცრად ვამჩნევ, რომ უკვე 15 წუთით გადავცდი დაყენებულ დროს. "ბლინ, ნე სმეშნო" - ფეხის გრაციოზული მოძრაობით გადასროლილ საბანს უცივესი ჰაერი შემოყვება და სიცოცხლის სიმშვენიერეზე ფიქრს გაიძულებს. "..და ქოლგის ქვეშ მოდით ყველა, ელა, ელა.."
მადლობა ღმერთს უშესანიშნავესი მშობლები მყავს და განსაკუთრებით მამაჩემი, რომელიც უფრო ადრე დგება სამუშაოზე წასასვლელად (ძველი ჯარისკაცია, მურმიანსკში მსახურობდა -40 გრადუსი სადაც იყო და რომ უხაროდათ, არც თუ ცივი ზამთარიაო) და მიმზადებს ჩაის და მისაყოლებელს რამეს და მელოდება, რომ მისი შვილი სამუშაოზე თბილი მანქანით მიმიყვანოს.

დროის გადანაწილება, თაიმ მენეჯმენტად წოდებული, ძალიან საჭირო რამაა ჩემი ყოველდღიური საქმინობისას. მაშ ასე. ჩემი ოთახიდან საკრედიტომდე 22 საფეხური ნახევარი სართული, 20 საფეხური - მეორე სართული. ნორმალური სიჩქარისას 36 წამი ასვლას უნდა და 32 წამი ჩამოსვლას. ექსრეს რეჟიმში მოძრაობისას 20 წამი ასვლას უნდა და 9 წამი ჩამოსვლას. არქივი - 102 ნაბიჯი. 53 წამი დრო იქამდე, 12 წამი გაღებას უნდა. ექსპრეს რეჟიმში - 40 წამი იქამდე, 10 წამი გაღებას. ექსპრეს რეჟიმში იხარჯება 3 ჯერ მეტი ენერგია, ვიდრე ნორმალური რეჟიმისას. ასეე.. თეორიულად ყველაფერი მარტივია. მაგრამ აი პრაქტიკაში ცოტა სხვანაირადაა საქმე.
როგორც წესი, მისვლისთანავე მოსამზადებლად გამოსაყენებელ ნახევარ საათს ვანდომებ ხოლმე წინა დღით დარჩენილი საქმეების დაბინავებას. ეს ძალიან კარგი რამეა, რომ არა გამუდმებული ზარები და ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ სადაცაა კლიენტი მოვა და უნდა მივხედო. არადა იმ ნახევარი საათის განმავლობაში დაკეტილია შენობა. ეს კარგი, თუ მოვასწარი საქმეების დაბინავება ხომ კარგი, თუ არა და საღამოს მივხედავ. მაშ ასე, გავიდა ნახევარი საათი და აი აქ იწყება მხიარულება. მოვა ერთი საქმე, დავიწყებ მის კეთებას და ამ დროს მოვა მეორე საქმე. როგორც წესი, ამ მეორე საქმის კლიენტებს ეჩქარებათ. რომელიმე წევრს მაინც. დროის გადანაწილების მეცნიერება გვეუბნება, რომ ჯერ დაწყებული საქმე უნდა დაამთავრო კაცმა და მერე გადახვიდე ახალზე. მაგრამ მეორე საქმის მომტანი თანამშრომელი დაბეჯითებით ითხოვს მისი საქმის გაკეთებას. ჯანდაბას, ვიწყებ მის საქმეს და ამ დროს მოდის მეორე თანამშრომელი, რომელსაც თავის საქმე მოაქვს და რომელსაც რა თქმა უნდა ასევე ეჩქარება. რიგითობის მოთხოვნით ვაგრძელებ მეორე საქმეს (ამ დროს პირველის შუა გზაზე შენახვა არ ხერხდება დაუხვეწავი სამუშაო პროგრამის გამო) და ისაა ბოლოში გავალ, რომ პროგრამა იჭედება და 10 დან 7 შემთხვევაში ითიშება. ნამუშევარი დაკარგულია.


აუღელვებლობის მეცნიერების მცნებიდან გამომდინარე, აუღელვებლად (ყოველ შემთხევვაში ვცდილობ) ვიწყებ თავიდან გავაკეთო მეორე საქმე და ამ დროს მოდის კლიენტი, რომელსაც მაგალითად გირაოს მოხსნის წერილის გამზადება უნდა. ესაა ყველაზე საძაგელი პროცედურა, განსაკუთრებით თუ კლიენტს ძალაინ ადრე აქვს ეს გირაო ჩადებული, თუ მისი საქმე არ იძებნება სიძველის გამო და რაც ყველაზე ცუდია, საქმე კი იძებნება, მაგრამ განთავისუფლებისათვის საჭირო საბუთები არაა შიგნით. საძაგელი უფრო იმიტომაა, რომ მიაქვს უამრავი დრო და არაფერი სარგებელი არაა აქედან. მაქსიმალურად თავაზიანად ვთავაზობ კლიენტს დატოვოს ტელეფონის ნომერი და გამზადებისთანავე დარეკვას აღუთქვავ. ცუდია თუ კლიენტი ადგილობრივი არაა და "ზუსტად 1 საათი" აქვს (ხანდახან უფრო ცოტაც) სანამ ავტობუსი გაასწრებდეს. იძულებული ვარ მივატოვო მეორე საქმე (პირველს ვიღა კითხულობს) და წავიდე მისი გირაოს გათავისუფლებისათვის საჭირო საბუთების მოსატანად.

როგორც ხედავთ, რეჟიმი "ნორმალური" აქ აღარ გამოდგება. ასე რომ გადავდივარ "ექსპრეს" რეჟიმზე და ვცდილობ დროზე გავუშვა გირაოს მოხსნის მოსურნე და მასთან ერთად როგორმე დავამთავრო მეორე საქმე. წერილი თავის საქმით და მეორე საქმით ამაქვს საკრედიტოში (20 წამი და სამჯერ მეტი დახარჯული ენერგია) და ვუბრუნდები მეორე საქმეს. ამასობაში მეოთხე თანამშრომელი, დამინახავს რა რომ მის ტერიტორიაზე ვარ, მაჩეჩებს მეოთხე საქმეს. საბედნიეროდ როგორც წესი ამ კლიენტს არ ეჩქარება და როცა მოვრჩები, მაშინ უნდა დავურეკო. მოულოდნელად აღმოჩნდება, რომ მეორე საქმეში შეცდომაა გაპარული და მის გასასწორებლად ვაკითხავ მეორე თანამშრომელს და მაშინვე ვუბრუნდები წერილს. ჩემს ოთახთან კი მოსულა მესამე კლიენტი და აცხადებს, რომ თუ 10 წუთში ვერ გავუშვებთ, საერთოდ აღარაფერი უნდა. ვცდილობ დავამშვიდო და აღვუთქვავ, რომ ამ დროში შევეცდები ყველაფერს. ექსპრეს რეჟიმი საკმარისი აღარაა.


კმაყოფილი გირაოს წერილის მთხოვნელი მიდის, სამაგიეროდ მოდის პირველი კლიენტი. წესით მისი საქმე მზად უნდა მქონდეს, მაგრამ სიდან აბა, სიდან? ვთხოვ დალოდებას და ვიწყებ მესამეს საქმეს (10 წუთში რომ უნდა მოვუსწრო). ჩვენთან მოთხოვნაა ასეთი: სტრესულ სიტუაციებში მუშაობის უნარი. ვცდილობ სტრესულ სიტუაციას გავუძლო და მესამე საქმის კეთების შუა პროცესში პროგრამა ისევ იჭედება. იჭედება ტელეფონიც.. იძულებული ვარ დაველოდო მათ ჩართვას. მაგრამ გვაქვს მითითება: კლიენტს არ უთხრა პროგრამა გაიჭედა და ამიტომ გაგვიანებთო. ასე რომ ფაქტიურად ფანტაზიის გავარჯიშების საშუალებაც გვეძლევა. საბედნიეროდ ფანტაზიის ამოქმედება არ ხდება საჭირო, პროგრამა მუშაობას აგრძელებს და ამ დროს რეკავს მეორე საქმის ავტორი და ამბობს, რომ გაასწორა შეცდომა და ავიდე და წამოვიღო (ანუ დაკარგული 40 წამი და ექვჯერ მეტი ენერგია). მე ვთხოვ ადგეს და თვითონ ჩამოიტანოს, რა უბედურებაა კაცო, არ მცალია მაგდენი. ისიც დგება და მოაქვს. ანუ საუბარში იკარგება 1 წუთამდე. უკეთესი შემთხვევაა, როდესაც ყურმილი მხრით გიჭირავს და თან მუშაობ. მაშინ არ იკარგება ეს დრო. უარესი შემთხვევაა, თუ ამ დროს მობილური ტელეფონიც რეკავს.

მოკლედ, მესამე საქმე მოვრჩი როგორღაც, გავედი, მივხედე კლიენტს.. და.. ახლა ორი ვარიანტია: ან დაველოდო ვინმე თანამშრომელს, რომელიც ამ საქმეს მაღლა აიტანს ან მეორე და პირველი საქმეები ავიტანო მე თვითონ მესამე საქმესთან ერთად და სანამ მესამე მოწმდება და გადის, გავაკეთო პირველი და შეძლებისდაგვარად მეორეც. შეიძლება მაქსიმალური სიამოვნების მონიჭების განზრახვით ამ კრიტიკულ მომენტში მოვიდეს მეოთხე კლიენტი (რომელიც რომ დავურეკავდით, მერე უნდა მოსულიყო) და განაცხადოს, რომ მასაც ნამეტანი ეჩქარება. ან ალტერნატივაა, რომელიმე თანამშრომელს დაჭირდეს (რა თქმა უნდა სასწრაფოდ) საქმის ამოტანა არქივიდან. სრულიად შესაძლოა სათაო ოფისმა გამოგზავნოს რამე დავალებაც, რომელიც რა თქმა უნდა სასწრაფოდაა შესასრულებელი. და ზემაქსიმალური სიამოვნების მისაღებად, ეს ყველა ზემო ჩამოთვლილი შესაძლოა ერთადაც მოხდეს.

ასეთ რეჟიმში გრძელდება სიამოვნება 4 საათი, მერე მოდის შესვენება 1 საათი (5-10 წუთი სახლამდე, 5-10 წუთი უკან, 20 წუთი ჭამა, დანარჩენი "დასვენება"), შესვენების დროის გამოყენება კრიტიკულ სიტუაციებში შესაძლოა საქმეს დავუთმო (ჭამა - 10 წუთი, დანარჩენი მუშაობა), შემდეგ ისევ 4 საათი სამუშაო საათები, რომლის შემდეგ, საქმიდან გამომდინარე, უკვე ნორმალურ რეჟიმში გადასულმა (იმიტომ, რომ სამუშაო საათები მორჩა და კლიენტები სავარაუდოდ აღარ არიან) შესაძლოა 9-10 საათამდეც ვიმუშაო და დღის მანძილზე აწეწილი საქმეები დავვარცხნო და დავაბინაო. ამავე დროს შესაძლოა სათაოდან მოსული დავალების შესრულებაც გახდეს საჭირო და მოკლედ, საკმაოდ მხიარულად ვატარებ დროს.
ხოლო იმის გამო, რომ მიწევს ექვსმაგი, რვამაგი და ხანდახან ათმაგი ენერგიის ხარჯი, მიწევს ე.წ. "ცეცხლი გამდიოდეს ხელებში" და ფეხებში (და შესაბამისად - ბოლი სხვა ადგილას) და მოკლედ რომ ვთქვათ, ვიღლებოდე, აი სწორედ ამიტომ გავიყინე ერთ ადგილზე ბლოგის თვალსაზრისით და თითქმის ბოლოში გაყვანილი (90 % ნათარგმნია) Half-Life 2 ის პროგრესი გაურკვეველი ვადითაა შეჩერებული. აღარაფერს ვიტყვი "მეტრო 2033" ის თარგმანსა და სხვა ნაკლები პრიორიტეტის გამო შუა გზაზე შეჩერებული პროექტების ბედზე. ვსო, წავედი მე, დავიძინო. ხვალაც ქე ვმუშაობ მე. :)

Saturday, December 4, 2010

გრძნობათა თეორია

გრძნობები ძალიან გვანან ძალას. ყველა მადგანი რაიმე მოქმედებას აიძულებს ჩვენს ზარმაც სხეულს. შესაბამისად - მათ შესაძლოა ქონდეთ მოქმედების კანონები. გრძნობის სიძლიერიდან გამომდინარე შენსაძლოა ადამიანმა გააკეთოს ისეთი რამ, რასაც არასოდეს გააკეთებდა ნორმალურ სიტუაციაში. ხანგრძლივი დაკვირვებების შედეგად ჩამოვაყალიბე "გრძნობათა თეორია", რომელიც რაძი კაიფა მქონდა თავში და ახლა რაძი კაიფა გადმომაქვს ბლოგზე.

თეორია 1. - გრძნობის მუდმივობის კანონი. გრძნობა არც არსაიდან წარმოიშობა და არც არსად იკარგება. ის მხოლოდ იცვლის ფორმას ან მიმართულებას, გადადის ერთი ადამიანიდან მეორეზე ან აკუმლირდება. მაგალითად შეიძლება მოვიყვანოთ მეგობრობა. მეგობრობა არის გრძნობა, რომელსაც აქვს სამი შესაძლო განვითარების შანსი: 1. აკუმლირდეს. 2. გაიზარდოს და/ან გადაიზარდოს სხვა გრძნობაში. 3. გაქრეს. ყველა ამ გარდასახვას აქვს ერთადერთი მიზეზი: სხვა ძალის გრძნობის ურთიერთქმედება. თუ საპასუხო ძალის მეგობრობის გრძნობა დროებით შეჩერებულია, ობიექტში ეს გრძნობა აკუმლირდება. თუ მიღებულმა გრძნობამ დიდ ზომებს მიაღწია, შესაძლოა მეგობრობა სიყვარულში გადაიზარდოს. ასევე შესაძლოა მეგობრობამ იცვალოს ნიშანი და გახდეს -მეგობრობა ანუ მტრობა. ამის მიზეზი იქნება მიღებული უარყოფითი გრძნობის ნაკადი, რომელიც ძალიან გადაწონის ზემოაღნიშნულ გრძნობას. დაბოლოს, თუ უარყოფითმა გრძნობა გაანეიტრალა ობიექტში არსებული მეგობრობის გრძნობა, მივიღებთ მესამე ვარიანტს - გრძნობის გაქრობას.
თეორია 2. გრძნობის ინერციულობა. გარემო ფაქტორების ზემოქმედების გამორიცხვის დროს გრძნობა ან არ არსებობს, ან არსებობს ერთი დონის და ხაზოვანი. პრაქტიკაში ასეთი რამ არ გვხვდება, რამეთუ შეუძლებელია ადამიანზე აბსოლუტურად არაფერმა არ იმოქმედოს. თუმცა იდეალურ შემთხვევაში, როგორც თეორიაშია აღწერილი, მოხდება სწორედ ისე, როგორც მოხდებოდა მაგალითად მოძრავი ბურთის დროს, მასზე რომ არც გრავიტაცია, არც ხახუნის ძალა და არც ჰაერის წინააღმდეგობა რომ არ მოქმედებდეს - ბურთი იგორავებდა სანამ წინააღმდეგობას არ შეხვდებოდა ან იქნებოდა გაჩერებული.
თეორია 3. გრძნობათა თანაფარდობა. გრძნობას გააჩნია სიდიდით ტოლი და ნიშნით საწინააღმდეგო ბუნების ორეული. ეს მოვლენა აღწერილია ანდაზაში "მელას თავის მახრჩობელა უყვარსო". იგივე მოვლენაა აღწერილი ჩინურ სიბრძნეში "ინი და იანი" - ერთი ტიპის გრძნობა ვერ არსებობს საწინააღმდეგო ტიპის და იგივე სიდიდის გრძნობის გარეშე. ფაქტის დამტკიცება შესაძლოა მსოფლიო ისტორიაში არსებული ომების მაგალითზე. ომი ხდება ურთიერთგამომრიცხავი აზრების შეჯახების შედეგად. ასევე ომი ხდება განვითარებული ან მდიდარი ადგილების ხელში ჩაგდების მიზნით ანუ ურთიერთსაწინააღმდეგო ცივილიზაციების დაჯახების შედეგად. თეორიიდან გამომდინარე კონფლიქტები მუდამ იარსებებს, ხოლო მათი ძალისმიერი გზით გადაჭრის ასაცილებლად საჭიროა -F ის მატარებელ მხარეს დავუმატოთ F მანამ, სანამ ის 0 თან მიახლოვებული სიდიდის არ გახდება.
თეორია 4. გრძნობის განვითარების ოქროს წესი. გრძნობის განვითარების წარმატება (M გრძნობის აწევის წარმატება F1) უდრის გრძნობის განვითარებისათვის საჭირო მონდომების (S1) შეფარდებას ობიექტის მონდომების (S2) სიდიდის ნამრავლთან გრძნობის განვითარებაზე (F2) დახარჯულ ძალაზე. F1 = (S2xF1) / S1 . გასაგებად რომ ვთქვათ, ეს სხვა არაფერია, თუ არა "მექანიკის ოქროს წესი" - ვიგებთ მანძილს, ვაგებთ ძალას ან პირიქით. ანუ თუ გინდა სხვა ობიექტისათვის რაიმე გრძნობის მომატება, გვაქვს ორი ვარიანტი: ან ვიმუშაოთ ენერგიულად ან ვიმუშაოდ დროზე = დავახარჯოთ ბევრი ან გავწელოთ ეს საქმიანობა დროში. არის კიდევ ერთი ხერხი - საყრდენი წერტილის შეცვლა. ანუ მიდგომის შეცვლა. სამწუხაროდ საყრდენი წერტილი ძალიან არამყარი რამეა გრძნობის შემთხვევაში. სწორედ ამიტომ ბოლო ხერხი და დროზე მუშაობის ხერხი განსაკუთრებულ სიფრთხილეს მოითხოვს - არ უნდა დავაზიანოთ ფაქიზი საყრდენი წერტილი, იმიტომ რომ ისიც გრძნობაა და პირველი თეორიიდან გამომდინარე, შესაძლოა საერთოდ შეიცვალოს ბუნება.
თეორია 5. გავლადობის თეორია. ყველაფერი გავლადია. თეორია პრინციპში გამომდინარეობს გრძნობის მუდმივობის და გრძნობის ინერციულობის კანონებიდან, მაგრამ მისი სპეციფიკიდან გამომდინარე, გამოვყავი ცალკე. აღნიშნულ თეორიას აქტიურად ავითარებს გავლადობის თეორიის მკვლევარი, დოქტორი პატაპუტინა. მისი არსი იმაში მდგომარეობს, რომ გრძნობა არ იმყოფება იდეალურ მდგომარეობაში. მასზე მუდამ მოქმედებენ დამამუხრუჭებელი ფაქტორები - დრო, უყურადღებობა, ჩაკეტილობა.. ამის გამო შეინიშნება ყველა (ყველა) გრძნობის მილევადობა. გრძნობა საჭიროებს გამუდმებულ კვებას, ზოგჯერ გაძლიერებულსაც, რათა იარსებოს. გრძნობის და ინდივიდის ბუნებიდან გამომდინარე მილევა შეიძლება იყოს ნელი ან სწრაფი. თუმცა მილევა არსებობს და მას ვერ გავექცევით. ისევე, როგორც ხახუნის ძალის შემცირების შემთხვევაში, შესაძლოა გრძნობა გაიპოხოს - შეიფუთოს სხვადასხვა პატარა-პატარა გრძნობუკებით (სურპრიზები, საჩუქრები) ან გადავიდეს საკირასიან-რეზონანსულ მოძრაობის რეჟიმზე - დაენიშნოს მუდმივი გამაღიზიანებელი, რომელიც გამუდმებით შეავსებს გრძნობის დანაკლისს.

თეორია 6. გრძნობის ნაყოფიერება. ამ თეორიას შეგიძლიათ გაეცნოთ ჩემს პოსტში. ამ დროისათვის თეორიები მეტ არ მახსენდება, Sci-Fi ღადაობაც მომბეზრდა და წავედი მე, თეორია პრაქტიკაში გამოვიყენო. :)

Monday, November 29, 2010

ცეკვის თანამედროვე სახეობები

როგორც წინა პოსტში ავღნიშნე, ამ თემაზეც მინდოდა ერთი-ორი სმეშნოი სიტყვა მეთქვა. პლუს კიდევ ერთი ახალი სათაური დავამატე გუშინდელი ძილისწინა ფილოსოფიური საუბრების მერე: "გრძნობათა თეორია". ახლა კი ვისაუბროთ თანამედროვე ცეკვის სახეობებზე, რომელიც შეიძლება შეგვხვდეს ხოლმე რესტორნებში ქორწილის ან ისე, უბრალო პურიჭამის დროს.
ზამბარა
  • ყველაზე გავრცელებული და ადვილი სტილია. გამოიხატება ერთ ადგილზე ან რიტმული გადაადგილებით ხტომაში. ვწევთ ხელებს რაც შეიძლება მაღლა, ვიქნევთ თავს რაც შეიძლება უაზროდ და ვხტუნაობთ და ვხტუნაობთ. მაგარი ასწორებს დაბოლილზეო - ამბობენ. მე ვიცი, რომ ასწორებს, თან მართლა ძალიან მაგრად, თუ არის ფლეშ-განათება, კლუბური მუსიკა და/ან სხვა არაფერი მოძრაობა აღარ გახსენდება.
მორცხვი.
  • განსაკუთრებით გავრცელებულია მამაკაცებში. ესეც მარტივი ცეკვის სტილია. როგორც წესი, ამ სტილს მიმართავენ, როდესაც მოცემული მამრის პარტნიორი მდედრი კარგი ან საშუალო დონის მოცეკვავეა, ხოლო მამრს ერიდება საკუთარი სიტლანქის გამოვლენა და მდედრის მოძრაობების არევა. გამოიხატება ერთ ადგილზე დგომით, თითქმის მკერდამდე მიკეცილი ხელების ექეთ-იქით მცირედი ქნევით და მასთან სინქრონში ნაბიჯი მარცხნივ, ნაბიჯი მარჯვნივ.. გამოიყენება ნელი ან საშუალო ტაქტის მუსიკის დროს.


ტანგო.
  • როგორც წესი გამოიყენება ე.წ. "მედლენნების" დროს. ჭეშმარიტი ცეცხლოვანი ტანგოდან ამ სტილს ერთადერთი ღირსება სხეულთან ახლო მანძილზე შეხება დარჩა. მდედრს ამ დროს აქვს ხელების სამი შესაძლო პოზიცია: მხრებზე, კისერზე და ერთი ხელი მხარზე, მეორე გაშლილი და მამრის ხელით. თუმცა არჩევას პრინციპში მამრი უფრო აკეთებს. მას ხომ ასევე სამი პოზიცია აქვს და რაც მთავარია, ცეკვა წესით მას მიყავს: თეძოზე, დუნდულზე ან ერთი ხელი წელზე, მეორე გაშლილი და მდედრის ხელით. დიახ, ამ სტილით ცეკვისას ნამდვილად მიღებულია მამრმა ხელები მდედრის დუმდულებზე დადოს, ხოლო მდედრმა მამრს კისერზე შემოხვიოს ხელები. ამ პოზაში წესით და რიგით ერთმანეთს სახეში უნდა უყურებდნენ, რასაც ტაბრუდამხვევი ეფექტი აქვს: მხოლოდ სახეა ფოკუსში, უფრო ზუსტად - თვალები. ყველაფერი დანარჩენი ბუნდოვანი ხდება. თან თუ მუსიკას აყოლილები, როგორც წესია, წელის ნარნარი მოძრაობით ბრუნებს აკეთებთ, ამ ყველაფრის გაბუნდოვნება უფრო შესამჩნევი ხდება და გრძნობ როგორ მატულობს არტერიული სისხლის წნევა.
ცნობილები
  • სახალისო და ყველასთვის ცნობილი ილეთების გამოყენება ცეკვის დროს. ასეთი მრავალის ჩამოთვა შეიძლება: ხელებით ტალღის გაკეთება, განსაკუთრებით თუ რამდენიმე აკეთებთ ასე.. ტაში მკერდის წინ და თავის მარცხნივ წაგრძელება, ტაში მკერდის წინ და ახლა მარჯვნივ წაგრძელება.. საჩვენებელი და შუა თითების გაპარჭყულ მდგომარეობაში თვალების გასწვრივ რამდენჯერმე გასვება - განსაკუთრებით ჭრის თუ საწინააღმდეგო სქესს ეპრანჭებით.. შესაძლოა უცებ მოცეკვავეთა შუაში ჩახტომა და გაჭიმულ მდგომარეობაში თავ-წინ-გადახრილ-დაბლა-მაყურებელმა ხელ-ფეხის სინქრონულად სწრაფად ქნევა დაიწყოთ - ნიკა გრიგოლიასი არ იყოს და.. ვისაც გამოყვა, შეიძლება ტელეღიპუცების სტილში მუხლებში მოხრილმა მუხლების სიმაღლეზე ჩაშვებული ხელებით ტალღები აკეთოთ ზემოდან ქვემოთ და ფეხების მოძრაობაც აუწყოთ.. მოკლედ, ძალიან ბევრია რა.
მატარებელი
  • არ ვიცი როგორ "უცნობს", მაგრამ მე "ვაგონი მიქრის" მგონია უზუსტესი მარკეტინგული გათვლის პროდუქტი. ამ სიმღერამდეც ძალიან ბევრჯერ შეამჩნევდით ე.წ. მატარებელში - ჯაჭვში ჩაბმულ მოცეკვავეებს, რომელიც რამე ტაქტური მუსიკის ფონზე სულ წინ მიმავალ "ელმავალ" მოცეკვავეს მიყვებიან, ერთი ხელი წინა მოცეკვავის წელზე აქვთ, მეორეს კი იქნევენ, თითქოს ვინმეს ემშვიდობებიან. "ვაგონი მიქრის" არა მარტო სახელით, არამედ ტაქტით, ტექსტით და სულით ზუსტად ეხმიანება აღნიშნულ სტილს. სწორედ ამიტომ დარჩა ამდენხანს რესტორნებში და სწორედ ამიტომ ახსენდებათ "მატარებელში" ჩაბმა მოცეკვავეებს. არადა მარტივია ყველაფერი, უბრალოდ მისდევ წინ მიმავალ ადამიანს, ძირითადად მარჯვენა ხელის კიდებ წელზე, ხოლო მარცხენას ან იქნევ, ან რამეს სვავ, ან სიგარეტს წევს და მოკლედ, ისე იყენებ, როგორც გაგისწორდება.
წრეში.
  • "ზილინა" ვისაც უთამაშია ბავშვობაში, ეცოდინება (არის ასეთი სიმღერა: ზილინაა, ზილინაა (წრეში ხელებჩაკიდებული ბავშვები აქეთ იქით ირხევიან), ჰოპ (ახტნენ), ზილინა ზილინაა. [აქ ვიღაცის სახელი] დღეობაშიი დიდი კვერი ცხვებოდაა (ისევ რხევა), აი ამსიმააღლეე (ყველა ზემოთ წევს ჩაკიდებულ ხელებს, რომ აჩვენონ როგორი მაღალი კვერი ცხვებოდა), აი ამსიგაანეე (რამდენადაც ჩაკიდებული ხელები იძლევა საშუალებას, იმხელაზე ფართოვდება ბავშვების წრე)). მოკლედ, მოცეკვავეები ქმნიან წრეს, რომელიც, უნდა აღინიშნოს და, გაუცნობიერებლად იქმნება. მერე რომელიმე გამბედავი შევარდება ან რომელიმე გაუბდავს შეაგდებენ ამ წრის შუაგულში და მან უნდა წაიცეკვოს რამდენიმე ილეთი (თუნდაც "ცნობილები"), შეძლებისდაგვარად ვალმოხდილი გამოვიდეს ცენტრიდან და ხელი შეუწყოს სხვის შეგდებას იქ.


პიანი მასტერი
  • იშვიათი და ფრიად სახალისო ცეკვის ხერხი, რომელსაც ვერც ერთი ბრძენი ვერ აღწერს, რამეთუ არც ერთი გააზრებული, დალაგებული და რაც მთავარია, ტაქტს აყოლილი მოქმედება არაა ამ სტილში. ამ ხერხს მიმართავენ ზე-მთვრალი მოცეკვავეები, რომელთა ერთადერთ მიზანს შეადგენს ცეკვის დასაწყისში დაკარგული სიმძიმის ცენტრის დაბრუნება. ქვემიზანს, თუ ძირითადი მიზანი არ გამოუვიდა, შეადგენს ხელების რაც შეიძლება გაშლა და მერე ამ გაშლისას დაკარგული ეკვალიბრიუმის აღდგენა.
პატრიოტი
  • სპეციალურად ან ისე ნასწავლი ქართული ცეკვების ილეთების მაქსიმალურად გამოყენება. არაა მთავარი ილეთების სწორი მიმდევრობით შესრულება, რამეთუ ყველა გარშემომყოფი აზრზე არაა და პლუს დალეულზე მაგარი სანახავია შენი ტაქტში ჩამჯდარი და ნაციონალური სულის გადმომცემი მოძრაობების ხილვა. ყველაზე გავრცელებული ცეკვათაგანი ამ სტილში არის "აჭარული". ამ ცეკვის შესასრულებლად საჭიროა სულ 3-4 ილეთი. 1. - მაჯაში მოხრილი ხელები და მხრების თამაში - წმინდა აჭარულია. მერე რა, თუ ფეხები აჭრული ცქვიტი ხტომის ნაცვლად უბრალოდ წინ და უკან მიდიან.. 2. ე.წ. ჭიპონი - ცალ ფეხზე დაყრდნობილი ტაშის დაკვრა ხან აქეთ, ხან იქით, ხან მუხლზე, ხან ცერზე.. 3. - მუხლებში მოხრილი წინ წინ ხტუნვა შესაბამისად ხელები იდაყვში მოხრილი და თითქოს მანქანას "რუჩნიკით" ქოქავ, ასეთი მოძრაობის გაკეთება. 4. - ტრიალი გაშლილი და მაჯაში მოხრილი ხელებით, ხტომი ვითარცა ქურციკი და ერთი ხელი მაღლა, მეორე დაბლა და უკან და ასე დარბაზის შემორბენა.

ეს არის სულ რაც მახსენდება. არის კიდევ ერთი ცეკვის სტილი, მილენა, რომელმაც სახელი ჩემი თანამშრომლისგან მიიღო. ამ გოგოს შეუძლია ყველა ზემოთ ჩამოთვილი სტილი ისე გამიქსოს, რომ ულამაზესი რამე გამოვიდეს, განსაკუთრებით, თუ დალეული ხარ. :) თქვენ თუ გახსენდებათ კიდევ რამე ცნობილი ცეკვის სტილები რესტორანში, გთხოვთ დააკომენტაროთ. წავედი მე.

Sunday, November 28, 2010

ხინკლის ჭამის პროცესი

რაღაცდრომშვიდობისა, ბლოგის მკითხველებო. ბლოგერის ცხოვრებაში დგება მომენტი, როდესაც მას ძალიან ბევრი დასაწერი თემა მოსდის თავში, მაგრამ ვერ ახერხებს ამის დაბლოგვას და ან დრაფტებში ინახავს სათქვმელს ან კომპის გვერდით აკრავს. მაგალითისთვის იხილეთ პიკოლინას პოსტი. მე პოსტების სახელებს მობილურში ვიწერ ხოლმე - ხანდახან შუა ქუჩაში მაფიქრდება სათაურები. ამ დროისათვის მაქვს შემდეგი იდეები: ვიდეოპოსტები თემებზე: სტალკერის გაქართულების ისტორია, გორელი ტრეისერები და გორი-ქარელი ველოსიპედით. ჩვეულებრივი პოსტები თემებზე: Hλlf-Life 2 - გაქართულება, ცეკვის თანამედროვე სახეობები, ჩხუბზე და გაწევ-გამოწევაზე ბალღებში, მესაფლავის ვნებანი და წინამდებარე "ხინკლის ჭამის პროცესი" რომლის დაწერას ჭონას ჯერ კიდევ როდის შევპირდი, ჩორტ ევო ზნაეტ.
ხინკალი - ესაა ხორბლის ფქვილით გაკეთებულ თხელ ცომში გახვეული ხორცის და გემოვნებით შერეული ინგრედიენტების მოხარშვის პროდუქტი. მე ვერ წარმომიდგენია ადამიანი საქართველოში, ვისაც ხინკალი არ ექნება ნაჭამი. ასე რომ ბევრ ბლა-ბლა-ბლას არ დავიწყებ, პირდაპირ გაგაცნობთ ჩემი დაკვირვების შედეგებს. ჭამა ყველას უყვარს, მით უმეტეს თუ საჭმელი მხიარული და გემრიელია. სწორედ ასეთია ხინკალი. თუკი მეგობრების წრეში აპირებთ ხინკლის მირთმევას, მიაქციეთ ყურადღება მათ სახეებს. მაშ ასე.

სტადია 1 - მშივრები. ხშირად გამოყენებადი ფრაზები: აუფ, აუფ, იცი რა ხინკალია აქა? ყველაზე კარგია.. არა, რა გვერდით, ამათი ჯობია. შესაძლოა იყოს მცირედ კრიტიკული ფრაზებიც: ხომ არ გააფუჭეს? გვიან მოაქვთ? მაგრამ საერთო ჯამში ყველა კმაყოფილია და ელოდება საკვებს.
სტადია 2 - იგვიანებს. ისე როგორ მოხდება, რომ არ დაიგვინაოს ხინკლის მოტანამ, ჰო? ჰოდა აი აქ იწყება მთავარი. 5 წუთის წინ რომ ამბობდა ყველაზე კარგი ხინკალიაო, იმას ნელა-ნელა ეპარება ეჭვი: ბიჯო და, არ მოქონდათ ხოლმე ასე გვიან. რა დაემართათ ნეტა? იქვე ჩნდება პროვოკატორიც: ესაა შენი კარგი სახინკლე? ხომ გითხარით გვერდით შევიდეთ თქო? (გეგონება გვერდით არ დაიგვიანებს). უკმაყოფილების გამოხატვის მერე სავარაუდოდ რომელიმე შემოაგდებთ თემას: გუშინ გაცნობილი გოგო ან ძმაკაცის მანქანის ამბები, რომელიც მანამდე გაგრძელდება, სანამ უკმაყოფილების ახალი ტალღა არ დაიწყება ან ხინკალს არ მოიტანენ. მთელი მეორე სტადიის მანძილზე არ წყდება იმ ლუდის სმა, რომელიც ხინკალზე ადრე მოაქვთ და რომელიც სავარაუდოდ შეუკვეთეთ.
სტადია 3 - მოიტანეს. მიაქციეთ ყურადღება ხინკლის მჭამელთა სახეებს. როგორი სიმშვიდე, ნეტარება და სათნოებაა მათ თვალ-ღაწვზე. ნირვანის მიღწევამდე სულ 1 ნაბიჯია. აუცილებლად გადაუხდიან მადლობას მიმტანს, რომელსაც პირდებოდნენ, რომ უნდა ვეჩხუბოთ სადაა აქამდეო და საქმიანად შეუდგებიან პილპილის მოყრას და იმის დაცინვას, ვინც პილპილმოყრილს არ ჭამს.
სტადია 4 - ჭამა. სიჩუმე. მხოლოდ ნეტარების ბგერები ისმის პირველი 3 ხინკლის შეჭმის დროს. სახინკლეს მეპატრონის საყურადღებოდ: თუ ნეტარების ხმები 1 ხინკლის მერე აღარ ისმის, სასწრაფოდ მიაქციეთ ყურადღება ხინკლის ხარისხს და მეხინკლის პატიოსნებას. მე-3-ე ხინკლის მერე კი იწყება აზრების გაცვლა. საჭირო ფრაზები: აუფ, აქაც გაუფუჭებიათ. არა რა, ხინკალზე მაგარი არაფერია. ერთი ეგ სალფეტკი მომაწოდე. რა არის, რამდენი პილპილი დაგიყრია?! გვერდით უკეთესია თქო, ხომ გითხარით.
ქვესტადია 4.1. - ჭამის მეთოდები. ესაა მთავარი, რის გამოც პოსტის წერა დავიწყე. მაშ ასე, განვიხილოთ ხინკლის ჭამის მეთოდები.

მთლიანი

გაუგებარია, რატომ ჭამს ადამიანი ხინკალს მთლიანად. ეს მეთოდი საშუალებას იძლევა ძალიან სწრაფად შეიჭამოს მაქსიმალური რაოდენობის ხინკალი. თუმცა ამის უარყოფილით მხარე ისაა, რომ ვერც გემოს იგებ და მეცელსაც იტკენ ადრე თუ გვიან. ჭამის ხერხი გამოიხატება იმაში, რომ ხინკალს კუჭში ხელი მოკიდო, მთლიანად შეიტენო პირში, კბილებით მოაწყვიტო კუჭი (ან არც მოაწყვიტოს), ხოლო პირში დარჩენილი მასა გადაყლაპო. ამ მეთოდს აქვს ალტერნატივა: პირში დარჩენილი მასა დაღეჭო და ისე გადაყლაპო. მეთოდი "მთლიანი" ვერ გახორციელდება დიდი ხინლის შემთხვევაში. თუ რა თქმა უნდა, თქვენ უფრო დიდი პირი არა გაქვთ.

მესაკუთრე

ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. ამ დროს არა მარტო ხინკლის გემოს იგებ, არამედ მის ყველა დანარჩენ თვისებას: ტემპერატურას, სირბილეს, გლუვობას და რა ვიცი კიდე რა.. გამოიყენება ყოველდღიური ან ხანგრძლივი ხინკლიჭამის დროს. ხერხი მგდომარეობს იმაში, რომ ორივე ხელით დაიჭირო ხინკალი, პირისკენ მოქცეული ადგილი მოაკბიჩო, დაღეჭო, გადაყლაპო. შემდეგ მცირედი ამოტრილებით ხინკლის წვენი შესრუპო და გააგრძელო ორივე ხელით დაჭერილი ხინკლის ცენტრის გარშემო ტრიალით შეჭმა. საკმაოდ მოთხვრადი მეთოდია, საჭიროებს ბევრ ხელსახოცს.

გვირილა

წინა ორი მეთოდის კომბინაციაა ფაქტიურად და ჩემი საყვარელი ხერხია. საშუალებას იძლევა სწრაფად შეიჭამოს ხინკალი და ამავე დროს გემოს გარდა გაიგო მისი ზოგიერთი თვისება. მეთოდი მდგომარეობს შემდეგში:  ცერა, საჩვენებელი და თუ საჭირო გახდა, შუა თითითაც ვკიდებთ ხინკალს კუჭში და ვატრიელებთ ისე, რომ კუჭი ქვემოთ აღმოჩნდეს. შესაბამისად, ხინკლის მთავარი ნაწილი ზემოთ ექცევა. ახლა პირისაკენ მიმართულ ნაწილის ცომს პატარა მონაკბეჩით ვხსნით, ვწრუპავთ ხინკლის წვენს, შემდეგ ასეთი პატარა მონაკბეჩებით მთლიანად ვათავისუფლებთ ხინკალში არსებულ ხორცს, რომელიც შეიძლება ან ცალკე ერთ ლუკმად შეიჭამოს, ან კუჭის მიდამოებში დარჩენილ ცომთან ერთად ჩაიკბიჩოს ერთ ან რამდენიმე ლუკმად.

სტადია 5 - მაძღრები. აი ამ სტადიის დროს მოდის ყველაზე ფილოსოფიური აზრები და იხსნება ლაპარაკის ჩაკრები. ხალხი კმაყოფილი  სახით გადაეყრდნობა სკამის ზურგს და ამბობს: იფ, იფ, იფ.. ასევე გამოყენებადი ფრაზებია: რაც კაია, კაიაა.. ძლივს თვალებიდან არ გამოვიხედეე? ხინკალი ყველაფერს ჯობია.. აუ, რამდენი ვჭამე.. სად არის კაცო დასატოვი ხინკალი?.
სტადია 6 - წასვლა. ხინკალი საკმაოდ მსუყე საკვებია, ამიტომ მისი დიდი რაოდენობით მიღების მერე ჩნდება სიმძიმის გრძნობა და ძილის სურვილი. ამის წამალია სუფთა ჰაერზე წინა სტადიის გაგრძელება. გამოყენებადი ფრაზებია: ახლა რაღა ვქნათ? ვაჰ, როგორ მეძინება.. ვყოფილიყავით ცოტაც..
მორჩა, ეს იყო სულ. სამწუხაროდ ჟურნალისტის თვისებები არა მაქვს, ამიტომ ისეთი ხარისხის პოსტებს ვერ ვწერ, როგორსაც ვასასი და დოინჯი, მაგრამ ჩემთვის ქე მაინც ვნერვიულობ. აბა თქვენ იცით, ხინკალზე თუ დამპატიჟებთ, უარს არ ვიტყვი. :) წავედი ახლა, ჰალფ-ლაიფს მივხედო.

Sunday, November 21, 2010

Dr. Acid - დოქტორი მჟავა

დოქტორი მჟავა - იგივე გიორგი მაღლაკელიძე. დაიბადა 1991 წელს ქუთაისში, მაშინვე დაიწყო გაზრდა, გადაიტანა 90-იანი წლები, წავიდა ამერიკაში, ჩამოვიდა უკან, ყავს შეყვარებული, სწავლობს ელექტრულ და ელექტრონულ ინჟინერიას, უყვარს ლუდი, არ უყვარს თბილი ლუდი, უნდა ბევრი ლუდი და არ უნდა რომ იჯდეს უსაქმურად.

ბოლო თვისებიდან გამომდინარე მან შექმნა ჯგუფი AcidLabz-ი, რომელმაც წარმატებით თარგმნა ქართულ ენაზე თამაშები: World of Goo (ლორწოს სამყარო. პაზლი), Luxor 3 (ლუქსორ 3. პაზლი), Magic Balls 3 (ჯადოსნული ბურთები 3. პაზლი), Plants vs Zombies (მცენარე ზომბის წინააღმდეგ. პაზლი), Braid (ბრაიდი. პაზლი), Tag (შეიგრძენი ფერების ძალა. პაზლი პირველი ხედიდან), Portal (პორტალი. პაზლი პირველი ხედიდან), Max Payne 2 (მაქს პეინ 2. შუტერი მესამე ხედიდან), Stalker - Shadow of Chernobyl - (სტალკერი - ჩერნობილის აჩრდილი. შუტერი პირველი პირიდან). ასევე AcidLabz-ი საკუთარი საიტით ავრცელებდა ისეთ გადაქართულებულ თამაშებს როგორებიცაა: Splintel Cell (ნათარგმნია Gamezone.ge-ს მიერ), Far Cry 2 (ავტორი არ მახსოვს), Silent Hill (ავტორი არ მახსოვს). ამის გარდა საიტზე ვრცელდებოდა პროგრამები, როგორებიცაა: Gom Player, Team Work და კიდევ რამდენიმე, რომელთა სახელებსაც ვერ ვიხსენებ. ყველა ეს პროდუქტი იყო აბსოლუტურად უფასო და გაკეთებული მხოლოდ ენთუზიაზმით და საქმის სიყვარულით. სწორედ AcidLabz-ში მოღვაწეობის გამო დავიწყე წიგნის -  "მეტრო 2033"-ის თარგმნა.
დიდი ხნის მანძილზე საიტი არსებობდა დომენ Shemo.ge-ზე სახელით Wish.shemo.ge. თუმცა გაუგებარი და აუხსნელი მიზეზების გამო დომენმა შეწყვიტა მოღვაწეობა და გაუფრთხილებად მოსპო ასილდაბზის ფორუმი თუ გვერდი. ყველა ზემოჩამოთვლილ პროგრამათა გარდა დაიკარგა ჩემი ნაშრომი სტალკერზე. ეს იყო 4 გვერდიანი სრული ინსტრუქცია თამაშის შრიფტებზე და მათი შეცვლის ხერხებზე. 4 გვერდში ჩადებული 6 თვის მუშაობის შედეგები, რომელიც გაუფრთხილებად მოსპო დომენის გაუქმებამ. საბედნიეროდ მჟავამ მითხრა, რომ ეს მასალები შეინახა. თუმცა ამის შემდეგ ის დაიკარგა. დაიკარგა იმიტომ, რომ ძალიან ბევრი აქვს სასწავლი და საერთოდ, საქმეები. გიორგის დაკარგვამ გამოიწვია ასიდლაბზის დაშლა. თუმცა მე ამ ფაქტს არ შევეგუები და გავაგრძელებ მის დაწყებულ საქმეს.
უბრალოდ, თუ ამ პოსტს კითხულობ, ბატონო მჟავა, ეგება როგორმე მიპასუხოთ გამოგზავნილ სმს-ებზე და გადმომცეთ ასიდლაბზისგან დარჩენილი პროგრამული უზრუნველყოფა თუ მასალები  - რავარც შემპირდით. თორემ Half-Life 2 (ცოცხალ-მკვდარი 2. შუტერი პირველი ხედიდან) მინდა ვთარგმნო და ძალიან შემიწყობდა ხელს. ასევე მინდა Cake Mania 2 (ტორტო-მანია 2. დროის მენეჯმენტ თამაში)-ის თარგმნაც, მაგრამ ამ ოხრებმა PopCap Games-დან რაღაც ფორმატით შეინახეს, Dat არის და ჩორტ ევო ზნაეტ რას გულისხმობდნენ ამის ქვეშ.

Monday, November 15, 2010

Feel Free, Ser!

- ..და ვერ ატყობ, რომ მომწონხარ?
- არა (დაიბნა), რატომ?
- ვინმესთვის, შენს გარდა, მიმიცია საჩუქრები? ვინმე გამიცილებია? არათანამშრომლური ყურადღება გამომიჩენია? ნუთუ 1 წლის მანძილზე ვერ მიხვდი?
- არა.. (უფრო დაიბნა), საჩუქრები.. მაგიტომ რომ ვიფიქრო.. არა.. ვერ მივხვდი.
- ახლა ხომ გითხარი? შენ რას მიპასუხებ?
- მე.. შენ კარგი ბიჭი ხარ. მართლა. არ გავხარ სხვებს.. მაგრამ არ ვიცი რა ვთქვა.. არ მინდა ტყუილი იმედი მოგცე.. იქნებ ჩემშია პრობლემა..
- შეიძლება მზად არ ხარ?
- ჰო, მზად არ ვარ. დავრჩეთ კარგ თანამშრომლებად..
(თქვენ იცით ჩემი ხასიათი. As you wish, mine Milord!)
**********
/- Transsmission over. (საუბრის დასასრული)
->
/- Status: Feel Free, Ser! (გრძნობა: თავისუფალი ვარ!)
/- Orders: Set Scan Range.. (გეგმა: საქმეს შუა გზაზე ხომ არ მივატოვებთ, კაცო? @ სიყვარული ყველას უნდა)
-> Scanning.. (ძებნა)
-> Scanning done. (მოიძებნა)
/- Resoults: 5th Freedom Level (თავისუფლების მე-5-ე დონე)
*********
ყველაფერი თავიდან იწყება და ამჯერად ახალი გამოცდილებით და ახალი შემართებით. Feel Free, Ser!

Thursday, November 11, 2010

რჩევები ახალბედა მძღოლებისათვის

მართვის მოწმობა უკვე დიდი ხანია (2 წელი იქნება) რაც მაქვს [თეორიული გამოცდა ჩავაბარა 30 დან 30 სწორი პასუხით და პრაქტიკული მე-3-ე ცდაზე. მაგრამ ეს ხომ არ ნიშნავს მართვის სრულყოფილად ცოდნას?], თუმცა საკუთარი ავტომობილის არ ყოლის გამო პრაქტიკული უნარ-ჩვევები ამ დრომდე არ მქონდა. სულ რამდენიმე კვირაა, რაც ავტომობილის საჭეს აქტიურად მივუჯექი და მინდა ჩემსავით ახალბედა მძღოლებს გაგიზიაროთ გამოცდილება.
მე ვმოძრაობ ოპელ ვექტრათი. ასეთი ავტომობილები მრავლადაა ჩვენს ქვეყანაში, ასე რომ ბევრს გამოადგება. ვივარაუდოთ, რომ თქვენს ავტომობილს საჭე მარცხნივ აქვს და ავღწეროთ მართვის მთელი პროცესი. აქსიომა: არავითარ შემთხვევაში, არასდროს და არანაირ ვითარებაში არ დაჯდეთ საჭესთან არაფხიზელი (იგულისხმება ნებისმიერი სახის თრობა ალკოჰოლიდან დაწყებული და სიყვარულით დამთავრებული. ავტომობილი ცხენი არაა და ვერ შეამჩნევს უეცრად გზაზე გადმორბენილ ბავშვს თუ საიდანღაც გაჩენილ ხრამს ან კედელს) პირველ რიგში უნდა მოვხვდეთ ავტომობილში. ამისათვის დაგვჭირდება ავტომობილის გასაღები ან დისტანციური მართვის პულტი, რომელიც ჩაკეტილ კარებებს გააღებს. მიაქციეთ ყურადღება: გასაღები ტრიალებს საათის ისრის მოძრაობის მიმართულებით და არა პირიქით! სალონში მოხვედრის შემდეგ შეეცადეთ კომფორტულად მოერგოთ სავარძელს და საჭეს. ამისათვის სავარძელს მარცხენა მხარეს ქვემოთ და უკან აქვს დასატრიალებელი, რომელიც მას მაღლა და დაბლა სწევს. ხოლო სადღაც იქვე უნდა იყოს რიჩაგის მსგავსი რამე, რომლის ენერგიულად მოქაჩვის მერე სკამის წინ და უკან მოძრაობა იქნება შესაძლებელი.

სტანდარტულად ავტომობილს პედლები ისე აქვს განლაგებული, როგორც ამ სურათზეა. ანუ 1 - გადაბმა (სცეპლენიე), 2 - მუხრუჭი (ტორმუზი), 3 - აქსელერაცია (გაზი). კარგად დაიმახსოვრეთ პედლების კომბინაცია, იმიტომ რომ ხშირად ეშლებათ და მუხრუჭის ნაცვლად აქსელერაციას ადგავენ ფეხს და შედეგი ტრაგიკულია ხოლმე. ავტომობილის დაძვრამდე ყურადღებით შეამოწმეთ სარკეები, გვერდით სარკეში, რომელიც ავტომობილის გარეთაა, კარგად უნდა ჩანდეს გზა. ასევე კარგად უნდა ხედავდეთ ავტომობილის უკანა ხედს სალონში მდებარე სარკიდან. გეთანხმებით, საკმაოდ რუტინული საქმეა, მაგარამ ამაზეა დამოკიდებული თქვენი პატრულთან ურთიერთობის მრავალი დეტალი.


ავტომობილის დაძვრა პირველი და არც თუ ადვილი მანევრია. მთელი 2 თვე შაბათ-კვირას ვვარჯიშობდი ხოლმე ნორმალურად დაძვრაში და ბოლოს ამომივიდა ყელში და დავანებე თავი ავტომობილს საერთოდ. ახლა გაგიზიარებთ ჩემს გამოცდილებას. პირველი, რასაც ვაკეთებთ, ესაა აქსელერაციის ოპტიმალური დონის დარეგულირება. დიახ, ეს რთული პროცესია. გამოცდილი მძღოლები ამას ახერხებენ ძრავის ხმის მიხედვით, ახალბედებმა კი რა უნდა ვქნათ? არის ორი გზა: ტახომერტრი ინდიკატორების პანელზე - რომელიც აჩვენებს რამდენ ბრუნს აკეთებს ძრავი წუთში და იგივე ხმის მოსმენა. ძალიან მაღალი "გაზი" ბრუნვების დიდ რიცხვს იწვევს, ძრავი ბღუის და ავტომობილი მყისიერად წყდება ადგილს, გიკარგავს რა ორიენტაციას. ძალიან დაბალი აქსელერაციის დროს კი ძრავის ძალა არაა საკმარისი ავტომობილის ადგილიდან დასაძვრელად. სადღაც ნახევარსაათიანი პრაქტიკა მინიმუმ საჭიროა, რომ ნორმალური "გაზის" დონე იპოვოთ და რაც მთავარია, დაიჭიროთ. საქმე იმაშია, რომ დაიძვრება თუ არა ავტომობილი, შესაძლებელია ინერციის ძალით ფეხი ან მეტად დააჭიროთ "გაზს" ან სულაც აგეშვათ და ორივე შემთხვევაში მანქანის უჩნაური ქცევა დაბნევას გამოიწვევს. ამიტომ კიდევ ერთხელ გეუბნებით: დაამუღამეთ "გაზის" დაჭერა.
შემდეგი და ნაკლებად რთული მანევრია სიჩქარეში ჩაგდება. ჩავაგდოთ პირველ სიჩქარეში. მაშ ასე
0. ვდებთ გასაღებს ბუდეში (რომელი საჭის დაბლაა სადმე) და ვატრიალებთ წინ (საათის ისრის მოძრაობის მიმართულებით) იმდენად, რომ ძრავი ჩაირთოს.
1.  ვადგავთ "სცეპლენიას" ბოლომდე.
2. სიჩქარის რიჩაგი რბილად გადმოგვაქვს ჩვენსკენ და ვწევთ წინ (უფრო დაწვრილებით ამ პროცესზე: იგულისხმება, რომ თავიდან სიჩქარის რიჩაგი (ანუ ბერკეტი) არის ნეიტრალურ მდგომარეობაში - შუაში. რიჩაგებს ზემოდან ახატიათ ხოლმე რომელი სიჩქარე სადაა, მაგრამ პირველი სიჩქარე მუდამ არის მარცხნივ და წინ. ასე რომ ზედმეტი ძალდატანების გარეშე, ისე რომ მსუბუქი ნახტომით ჩვენსკენ გადმოვიტანოთ რიჩაგი, ასეთივე მსუბუქი ნახტომით ვაწვებით წინ, კაპოტისაკენ)
3. არ ვუშვებთ "სცეპლენიას ფეხს" (ეს ძალიან მნიშვნელოვანია. წინააღმდეგ შემთხვევაში ძრავი ჩაქრება და ყველაფრის თავიდან დაწყება მოგვიწევს)
4. "გაზის" პედლის საშუალებით ვაღწევთ იმ ჩვენს დამუღამებულ ოპტიმალურ დონეს.
5. ნეეეეელა (ნელა!) ვუშვებთ "სცეპლენიას" ფეხს მანამ, სანამ ავტომობილი მოძრაობას არ დაიწყებს. არავითარ შემთხვევაში არ არეგულიროთ ეს მანევრი "გაზის" პედლით. "გაზი" გეჭიროთ ერთ დონეზე და "სცეპლენიით" არეგულირეთ სიჩქარე: სწაფად წავა? დაადგით ბოლომდე. ნელა წავა? აუშვით ნეელა-ნეელა. ნუ, აშვების სიჩქარესაც დამუღამება უნდა. როგორც ზემოთ ავღნიშნე, მთელი 2 თვე ვეჯახირებოდი. ხან გავარდებოდა მანქანა, ხან ჩაქრებოდა ძრავი.

მორჩა, ბედნიერები ვართ, ავტომობილი დაიძრა. ახლა გადავიდეთ უფრო რთულ მანევრზე: სიჩქარის შეცვლა. საქმე იმაშია, რომ პირველი სიჩქარით ხდება ავტომობილის დაძვრა ან ციცაბო აღმართზე ასვლა. ეს სიჩქარე გზაზე სამოძრაოდ არ გამოდგება. ასე რომ გადავიტანოთ მეორეში. :)
1. დარწმუნდით, რომ ავტომობილი მინიმუმ 10 კმ/სთ სიჩქარით მოძრაობს (სხვანაირად ძრავს გაუჭირდება მეორე სიჩქარის დაძლევა). ამ სიჩქარის მიღწევა შესაძლებელია აქსელერაციის პედლის უფრო მეტად დადგმით.
2. (სწრაფად შესასრულებელი მოქმედებები) აუშვით "გაზის" პედალს. დაადგით გადაბმულობას ფეხი ბოლომდე. მოკიდეთ ხელი სიჩქარის რიჩაგს და მსუბუქად დაწიეთ უკან. 1 ბიჯი - ნეიტრალური, მეორე ბიჯი - მეორე სიჩქარეშია.
3. ნეელა აუშვით გადაბმულობას ფეხი. ასევე ნელა დააწექით "გაზს" - ამ მანევრის სწორად შესასრულებლად დიდი ხნის პრაქტიკაა საჭირო. სწრაფად აშვებული "სცეპლენიე" ძრავის ჩაქრობას იწვევს. ნელა აშვებული - აკარგვინებს სიჩქარეს ავტომობილს და ის ძიგძიგით აგრძელებს მოძრაობას. დაბალი "გაზი" = ჩამქრალი ძრავი. მაღალი "გაზი" = წინ გაჭრილი ავტომობილი.
4. გადაბმულობას როდესაც ბოლომდე აუშვებთ ფეხს, მოაშორეთ ფეხი ამ პედალს. შემთხვევითმა დაჭერამ შეიძლება გაუთვალისწინებელი რამეები გამოიწვიოს.
(ზემოაღნიშნული რამეები არ ეხება იმ მძღოლებს, რომლებიც ავტომატური გადაცემათა კოლოფიან ავტომობილს მართავენ. მათთვის მთავარია სწორად დაიჭირონ "გაზის" დონე)
ესეც ესე. გაჩერებას რაც შეეხება, ავტომობილის გაჩერება ხდება "გაზის" პედლის აშვებით, ნეიტრალურ სიჩქარეში გადართვით და მუხრუჭზე ნეეელა დაწოლით. მუხრუჭზე სწრაფი დაწოლა გამოიწვევს მგზავრების თავის ქნევებს და შეიძლება საკმარისი სიჩქარისას საქარე მინაც გაამტვრიოთ. პატივი ეცით პატრულს და საგზაო ნიშნებს, შეიცოდეთ ქვეითები და გაატარეთ მარჯვნიდან მომავალი ავტომანქანები. დაბოლოს, ნიშნები, რომელიც უნდა გააკრას ახალბედა მძღოლმა უკანა მინაზე.

Monday, November 8, 2010

მორბენალი მელანი

ტრეისინგით ვინცაა გატაცებული, მისთვის სამი ლინკი მაქვს.
  1. პირველი ესაა თვითონ "მორბენალი მელანი"-ს ლინკი: საკმაოდ სახალისო ფლეშ თამაში პარკურზე.
  2. ესაა სამგანზომილებიანი შოკვეა-ლეერ თამაში მინიკლიპისგან "თავისუფალი სირბილი" - ასევე საკაიფო თამაში Free Running-ის სტილში.
  3. დაბოლოს, ლეგენდარული "ანარეკლი" (თუ "სარკის კიდე" - ვერ გაიგებ როგორ უნდა თარგმნო ზუსტად "Mirror's Edge") - თამაშის ორგანზომილებიანი ფლეშ ვერსია მთელი თავის ნავაროტკებით.

Thursday, November 4, 2010

ლოცვით ან ნემსით მოკვლა

"ევთანასია (ძვ. ბერძნ. eu = კარგი, უშფოთველი + thanatos = სიკვდილი) - სამედიცინო დახმარების გზით ადამიანის მოკვდინების პრაქტიკა. მსოფლიოს ქვეყნების უმეტესობაში ევთანასია უკანონო ქმედებაა." - ამონარიდი ქართული ვიკიპედიიდან.
დღეს გავიგე ერთი საინტერესო ამბავი, რომლის არ დაბლოგვა უბრალოდ არ შემეძლო  (ორმაგი უარყოფა). საქმე იმაშია რომ:
..."აი დეიდაჩემი იყო მასე. მარა გული ქონდა ძალიან მაგარი, აი ძაალიან რა!" - მთხრობელი ჩემი ერთი პატარა და ძალიან აქტიური თანამშრომელია - "ხოდა ტიპი იმენა ავად გახდა, რა! ორი წელი, გეფიცები (ხელით გვაჩვენებს როგორ იფიცება: მკერდზე იდებს და აქეთ-იქით ამოძრავებს. ფრიად მაპროვოცირებელი მოქმედებაა), გეფიცები ხელით ვაჭმევდით. ასე, ვუდებდით საჭმელს და ბოლოს აღარც ჭამდა მთელი თვე. ვაფშე! (ხელით გვაჩვენებს როგორ არ ჭამდა: პირზე იდებს ორივე ხელს და აქეთ-იქით ამოძრავებს). ცარიელი ძვალი იყო, გახდა. მარა გული ქონდა ძაან მაგარი და არა კვდებოდა რა. ბოლოს მამაომ თქვა, ცოდოა ეგ ქალიო, სულის გასვლის ლოცვას წავუკითხავო (ხელით გვაჩვენებს როგორ გადის სული: მკერდზე იდებს და პირის მიმართულებით ამოძრავებს) და დაისვენებსო. ეგ იყო და ეგ - დაასრულა თუ არა ლოცვა მამაომ, მაშინვე აღარ იყო ჩვენთან დეიდაჩემი. (იქვე ინტერესდებიან, აბა სად იყოვო)"
ახლა მე რა მაინტერესებს. ეს ევთანასია და სულის გასვლის ლოცვა რითი განსხვავდება ერთმანეთისაგან თუ არა და მეთოდებით, ა? და კიდე ის მაინტერესებს, თუ ექიმს არა აქვს თუნდაც ავადმყოფის თხოვნით ამ ევთანასიის ჩატარება (ევთანასიის განხორციელება იწვევს სისხლის სამართლის პასუხისმგებლობას და უთანაბრდება საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 110 მუხლს, რომელის თანახმადაც: მკვლელობა მსხვერპლის დაჟინებული თხოვნით და მისი ნამდვილი ნების შესაბამისად, ჩადენილი მომაკვდავის ძლიერი ფიზიკური ტკივილისაგან გათავისუფლების მიზნით,- ისჯება თავისუფლების აღკვეთით ვადით ორიდან ხუთ წლამდე), ღვდელს რატომღა შეუძლია სულის გასვლის ლოცვის წაკითხვა, რახან ღვდელია? პირადად მე ვეთანხმები ადამიანის მოკვდინებას, თუ ის მართლა საშინელ ტკივილებს განიცდის და/ან მართლა არაფერი ეშველება. რაღატომ უნდა აწვალო კაცი, რომელიც დღეს თუ არა და ხვალ უეჭველი მოკვდება, მარა ეს ორი დღე დაიტანჯება და ეწამება? თან მით უმეტეს, რომ თვითონ აცხადებს თანხმობას, ე ბიჭო, მიშველეთ რამე, აღარ მინდა სიცოცხლეო. უი, რა საინტერესო რამე ვნახე: ტკივილის შემსუბუქების მიზნით მედიკამენტის მიცემა, იმ შემთხვევაშიც კი, თუ ეს პაციენტის ნაადრევ გარდაცვალებას გამოიწვევს, ევთანასიის შემთხვევას არ წარმოადგენს - ლაზეიკა, პაცანი! ამას ვამბობდი მეც! საქართველო გაბრწყინდება. ზეგა ოღონდა, ზეგა.

Sunday, October 31, 2010

გამო.. კჰმ. სულელი ქვეითები

ავტომობილი ჩვენი ცხოვრების (ჩემისაც კი) საჭირო და ხანდახან უცვლელი ატრიბუტი გახდა. 5 წლის წინ ვერც წარმოვიდგენდი, რომ მობილური ტელეფონი საერთოდ რამეში დამჭირდებოდა. ასევე ვერ წარმოვიდგენდი 15 წლის წინ რომ კომპიუტერი საერთოდ რამე სარგებელს იძლეოდა. ხოლო 20 წლის წინ ვერ წარმოვიდგენდი, რომ წიგნებისაგან სარგებელი მოდიოდა. ხალხო, მძღოლებო და.. არა, მარტო მძღოლებო. გეხვეწებით მითხარით, რამე სარგებლობა მოაქვს ქვეითს? არა, იქნება მე ვერ ვხვდები და დრო მჭირდება ამ მეცნიერებას რომ ჩავწვდე?

რაზე ვამბობ, გეტყვით ახლა. მოკლედ, პირველი შემთხვევა ხომ არაა, უკვე მეასედ ვხვდები და მეათასედ, რომ მიდის ვიღაც (ან ვიღაცეები) გამოყ.. ანუ, სულელი ქვეითები შუა გზაზე ამის დედა ვატირე! (გორია მაინც და მოწონს ხალხს შუა გზაზე სიარული). უკან მოსდევს მანქანა. მაშ ასე: შესაძლო გაგრძელებები:
1. ქვეითი ხვდება რომ ავტომობილი ეწევა და გზას უნთავისუფლებს. -მალადეც, კაი ადამიანია.
2. მანქანა უსიგნალებს ქვეითებს და
                                            2ა. ქვეითი უკან იყურება და გადადის გზიდან. - კარგია, მარა პირველს ვერ ჯობია.
                                           2ბ. ქვეითი უკან იყურება, მარა არ გადადის გზიდან. ამ შემთხვევაში
                                                           2ბ.ა. ავტომობილი კიდევ ერთხელ უსიგნალებს, გვერდიდან უვლის და უცენზურობებს არ იშურვებს. ქვეითი გაოცებულია, როგორ თუ მას დაუსიგნალეს და შეაწუხეს. - შენი გამოყ.. სულელი დედა ვატირე, გადააჯ.. გადადი რა გზიდან და იარე ტროტუარზე სირ... შტერი ხარ ვიღაცა ხარ რა!
                                                           2.ბ.ბ. ავტომობილი ასე მიყვება უკან, სანამ გზა არ გათავისუფლდება ან ქვეითი თავის ხოდით არ მიხვდება, რომ უნდა გადავიდეს. მძღოლის ფიქრები იხილეთი 2.ბ.ა. პუნქტში.
3. მძღოლი არ ასიგნალებს, პირდაპირ ტარანზე მიდის, გადაუვლის ქვეითს და აგრძელებს გზას - ძალიან ხშირად გუნებაში მოსული სცენარი.
კანონი.. იცი რა, როდესაც არსებობს ავტოსატრანსპორტო საშუალების მართვის წესები, აუცილებლად უნდა იყოს ქვეითთა მოძრაობის წესებიც. კი, გასაგებია რომ ქვეითი ანგელოზია და ღმერთი პატრულის მერე ეგაა მართალი სულ, მარა თავზე დაჯდომაც არ ვარგა კაცო! თბილისში კიდე არის რაღაც მორიდება და შუქნიშანს მაინც სცემენ პატივს (წინააღმდეგ შემთხვევაში სიცოცხლეს რეალური საფრთხის ქვეშ ჩაიგდებენ), მარა გორშიი.. ეე.. რაის შუქნიშანი. შუქნიშანი მოიგონეს გამოცდილი მძროლებისათვის. ახალბედებს და ქვეითებს რა ზანგზე კიდიათ შუქნიშანი ან წესები. არა, მერე ბოლოს კი ამბობენ ხოლმე დანანებით, ნწ-ნწ, რა კარგი ბიჭი (გოგო) იყო, რა არის, სულ ამ ავარიებში როგორ კვდება ხალხიო. კაროჩე რა.. წავედი მე.

Saturday, October 30, 2010

Lazy Vault - პარკურის ილეთი

ვაულტი - ბაზური ილეთია პარკურში. ნიშნავს ისეთ დაბრკოლებაზე ხელის დახმარებით გადახტომას, რომელსაც ვერ გადააბიჯებ. გამოყენება მაშინ, როდესაც სიჩქარის დაკარგვა არ უნდათ ხოლმე. დღეს გავაკეთე ჩემი პირველი ვაულტი. მეორე ცდაზე მაჯა ვიღრძე, იმიტომ რომ უკან დავადე ხელი, ვიდრე საჭიროა. თუმცა მერე ნორმალური გამოვიდა. სურათზე რაცაა, ეს მთლად კარგი ვერაა, მარა ზარმაცი ფოტოგრაფი მყავდა და ვერ გადავაღებინე მეტი.
ხელი რაზეც მიდევს, ეგ დაბლა გრძელდება კიდევ, სურათში არ ჩანს. ქვემოთ კი იხილეთ ვიდეო, სადაც შესრულებულია ეს ილეთები უფრო გამოცდილი ხალხის მიერ.

Wednesday, October 27, 2010

ვაშლი 1 წელიწადში

ზოგიერთები არ მიჯერებენ, გორელი ბლოგერი არ ხარო (ანუ გორელი უკვირთ, ბლოგერი კი არა), იმიტომა რომაო ვაშლზე არ გიწერია არაფერიო. მოდით ე.წ. "კოტეჯელი ჯეელობის" თემა სხვა პოსტში განვიხილოთ, ესეც კაი ვრცელი რამეა და ახლა მოგახსენებთ, რომ აი ასე დაბოღმილ-დამწუხრებულს, როგორ თუ გორელობა არა სჯერავთ თქო (ვისაც სჯეროდა, გაიარა უკვე) და ბრახ! მოდის კლიენტი და ვეეებერთელა, უუუზარმაზარი, სოფიე გოლდენს რომ აქვს ავატარზე, მასეთი (აფსუს, სად არა მაქვს ლინკი) და წარმოუდგენელი ნიშან-თვისებების ვაშლი მოიტანა.
ჰო, რა - შეხედავ, ერთი ჩვეულებრივი ფარჩაკი, მწვანე, აშკარად მჟავე და რა მოხდა მერე ვაშლია. მარა კაცო, ეს ოხერი ვაშლი 1 წლის ხემ მოისხა. ამოდენა ვაშლი კაცო! რამსიმძიმე ვაშლია იცით თქვენა კაცო? 200 გრამს მისხალს არ დავაკლებ, აი მაგსიმძიმეა!

აჰა, შეხედეთ, ყვითელი რომაა ეგაა საქაშეთის ვაშლი, გოლდენი ქვია და 8 წელი უნდა ხეს, რომ ესეთი რამე მოიბას. ნუ, მერე უფრო კარგებს მოიბავს, მარა 8 წელი კაცო! ეს ოხერი მწვანე ვაშლი კიდე 1 წელში მოდის. იმ კლიენტს წითელი ვაშლიც ქონდა, სავარაუდოდ ტკბილი იყო ისა, იმიტომა რომა ეს მწვანე მაგარი მჟავე გამოდგა, მარა ყველაზე კარგი ისაა, რომ იჭმევა. ვე ვერ წარმომედგინა, რომ 1 წელში მოსული ამოდენა ვაშლის ჭამა შეიძლებოდა. მაგრამ ხომ იცით, რადიაქტიულობისა და მუტაციისა არ მეშინია მე, განსაკუთრებით თუ მაგარი მშიერი ვარ. ხოოომდა დავურიგე ამ ვაშლის ნაჭრები ბეტა ტესტერებს, სჭამეს.. ჰმ.. ცოცხლები დარჩნენ. ხოდა ვსჭამე მეც. :)

როგორც კლიენტმა მითხრა, სარები უნდა შეუყენო ხეს რომ ტოტები არ მოტყდეს.. აბაა ჩემი.. საწყალი ხე. რაღაცნაირად გული დამეწვა, აი ლიჟბი ნაყოფი კარგი იყოს და ხე თუ გინდა სუსტი დარჩეს და ტოტები დატყდეს, არაა პრობლემა.. აი ახლა ერთი საკაიფო უხეში შედარება მომივიდა თავში - ლიჟბი გათხოვდეს გოგო და ისე ჩაიხატება, მერე რომ მოიშორებს მაკიაჟს, გული გაგისკდება. ხო მაგარი შედარებაა? ბუჰეჰეჰე! ("შუა ქალაქს" ვამუღამებ ახლა და ფრაზებს ვსწავლობ). ჰო, რა ქვია ამ ჯიშს კი თქვეს.. მარა არ მახსოვს.. ერთი ის მახსოვს კარგად, 5 ლარი ღირს ძირიო და ერთი 500 ძირი რომ ვიყიდო, კაი გამართული ბიზნესი მექნებაო.. რატომღაც ინფლაცია გამახსენდა. :(

Sunday, October 24, 2010

10 სანთელი და გზა ტყვიავისკენ

ყველაფერი იმით დაიწყო, რომ იმ ავადსახსენებელ დღეს უზარმაზარი სია მომივიდა მეილზე, სადაც ერთი რიგითი საქმის ასავალ დასავალი ვერ ვნახე. ათასობით (მართლა ათასობით) საქმიდან ეს ერთი არ ჩანდა. არადა გქონიათ ისეთი შემთხვევა, როდესაც შენი მომავალი მარტო შენს ხელშია? არაფერ სხვას არ შეუძლია მისი შეცვლა, გრავიტაციაც კი რომ შეიცვალოს, მაინც მხოლოდ შენზე იქნება დამოკიდებული. ასეთი შემთხვევა პირველად დამიდგა და მე შევპირდი, თუ გადავრჩი 10 სანთელს დავანთებ აქაც და სამებაშიც თქო. მე მჯერავს, რომ რაღაცა არსებობს. რაღაცა არსებობს, იმიტომ, რომ მთლად უფროსთან მოსულმა საქმის მთხოვნელმა ამ უკანასკნელის გაუჩინარება საეჭვოდ ლაითად მიიღო. საეჭვოდ ლაითად მიიღო იგივე ამბავი მთლად უფროსმაც.. ან იქნებ ეს ჭექა-ქუხილის წინა სიჩუმეა? მთავარი ისაა, რომ მთხოვნელი წავიდა, მე ისევ ვმუშაობ და დღეს დაპირებული შევასრულე - 10 სანთელი დავუნთე და მადლობა ვუთხარი..
ორშაბათს ისევ ჭეშმარიტების დღეა. უფრო მთლად უფროსი დაბრუნდება და მთხოვნელები მუშაობის შედეგს გაგვაცნობენ. აი ამას უნდა გადავურჩე, ესაა მთავარი... და შემდეგი ვალდებულების გადახდის დროც მოვა.. დღესაც ვიყავი, ვეძებე და ვერ ვნახე.. არადა სად შეიძლება წასულიყო თითის სისქე საქმე, წარმოდგენა არა მაქვს. ენივეი, რიჟრაჟას აშკარად არ ქონდა სადმე წამოსვლის სურვილი, მეც სიმართლე რომ ვთქვათ ფინანსური პრობლემები მაქვს ორშაბათამდე ( 25 რიცხვია, ხელფასების დღე) და ამიტომ გადავწყვიტე გამოკვლევების ვექტორი დასავლეთიდან ჩრდილოეთისკენ შემეცვალა.
ჯიპიესი.. კი, ჩემს მობილურს, ნ82-ს მართლაც აქვს ჯიპიესი. მაგრამ ეს დედამოდღნული, როგორ არა ვთქვა, ინტერნეტი ხომ არ ვარგა მთელ საქართველოში რა! (თბილისზე არ ვამბობ, საქართველოზე ვლაპარაკობ) არც სადენიანი, არც უსადენო და არც მობილურის ინტერნეტი არ ვარგა! აი კაპიკად. არადა რამხელა ფულს გვახდევინებენ! წესიერი ინტერნეტი რომ ყოფილყო, ხომ გახსნიდა რუკას მობილში, ჩავხედავდი და ვნახავდი, რომ ეს დედამოდღნული, როგორ არა ვთქვა, ცხინვალიდან 10 კილომეტრში მივსულვარ.. მარტო ველოსიპედით და უკაპიკოდ! რომელი ჭკუაზე მყოფი იზავდა ამას? და როცა გჭირდება იმის გაგება, თუ სად ხარ, ჯიპიესი 11 თანამგზავრს იჭერს (მაინც ფინური ხარისხია), 7 მეტრის რადიუსში გაფიქსირებს და ფიჭური კომპანია კი ინტერნეტს არ გაწვდის, რომ ეს დედამოდღნული, როგორ არა ვთქვა, რუკა გახსნას მობილმა და ნახო სად ხარ.
ეს უკანა გზის სურათია. იმედი მქონდა დაღმართია და ძალას დავზოგავ თქო. ისე არაა შენი მტერი, იქ ქარი ამოვარდა და თან პირქარი! ამოვარდა პირქარი და ჩემი საცოდავი ველოსიპედი გვერდით და უკან მიაქვს, ჩემი საცოდავი ძვლები გაყინა და ჩემი საცოდავი კუნთები.. მარა ეგ ქარმა კი არ ქნა, ნორმალურად რომ არ ვუყურებ გზას მაგის ბრალია. ავაცილე ერთ გუბეს, ავაცილე მეორეს, გადავედი გზის უკიდურეს მარჯვენა მზარეს, ავაცილე წინა ბორბალი ასფალტის ჩამონგრეულ ნაწილს მარა უკანა მაინც ჩამოვარდა და ისეთ გუბეში ჩათხლაშუნდა, ცხენიან (ან ველოსიპედიან) კაცზე მაღლა აასხა წყალი.
არადა უმწიკვლო და სათუთი მიზანი მქონდა: უნდა ჩავსუიყავი კარალეთში კაცო და იქაური წყალი დამელია. აი ეს იყო სულ. უკანა გზაზე ვნახე ორი წყარო - რუსთაველის წყარო და მეორე, ავტობუსის გაჩერებას რომ გავდა. მაგრამ ისეთი დაღლილი, მწყურვალი, მშიერი და გაუბედურებული ვიყავი, საერთოდ არაფრის სურვილი არ მქონდა და ჩავუარე გვერდით. მკითხავთ კარალეთის წყალი რითი გამოირჩევაო. გავრცელებული აზრის მიხედვით, კარალეთის წყალი პოტენციის მომატებას იწვევს. ხოდა ამ ვარაუდის შემოწმება მინდოდა. თუმცა აქვე მიდნა დავძინო, რომ ტარხუნაზეც იგივეს ამბობენ, მარა ფარჩაკობაა ეს, არაა სიმართლე. ყოველ შემთხვევაში, იმ 3 მა შეჭმულმა ტარხუნამ ვერაფერი შედეგი გამოიღო.

ესეც საერთო გავლილი მანძილი. თითქმის იგივე მანძილია, რაც გორიდან კასპამდეა.. ჰმ.. და 8 კილომეტრი აკლია გორიდან ხაშურამდე მანძილს. ძალიან დაღლილი და კუნთებმტივანი რომ არ ვიყო, დავაკდებოდი ხვალე ცოხე2-ს და წავიდოდი მელანოსთან ხაშურში, სანამ კარგი ამინდებია, მარა.. კაი რა.. ხაშურული ხინკალი რა უნდა იყოს, მაღაზიაში შოკოლადიანი პეჩენია ვერ ვნახეთ ამას წინათ, ხინკალი ექნებათ მაგათ? :)

პ.ს. კარალეთის წყაროების გასინჯვა წმინდა მეცნიერული კუთხით მინდოდა, პოტენციასთან პრობლემები არ მაქვს და არც მექნება უახლოესი 30 წელი. :)