გრძნობათა თეორია

გრძნობები ძალიან გვანან ძალას. ყველა მადგანი რაიმე მოქმედებას აიძულებს ჩვენს ზარმაც სხეულს. შესაბამისად - მათ შესაძლოა ქონდეთ მოქმედების კანონები. გრძნობის სიძლიერიდან გამომდინარე შენსაძლოა ადამიანმა გააკეთოს ისეთი რამ, რასაც არასოდეს გააკეთებდა ნორმალურ სიტუაციაში. ხანგრძლივი დაკვირვებების შედეგად ჩამოვაყალიბე "გრძნობათა თეორია", რომელიც რაძი კაიფა მქონდა თავში და ახლა რაძი კაიფა გადმომაქვს ბლოგზე.

თეორია 1. - გრძნობის მუდმივობის კანონი. გრძნობა არც არსაიდან წარმოიშობა და არც არსად იკარგება. ის მხოლოდ იცვლის ფორმას ან მიმართულებას, გადადის ერთი ადამიანიდან მეორეზე ან აკუმლირდება. მაგალითად შეიძლება მოვიყვანოთ მეგობრობა. მეგობრობა არის გრძნობა, რომელსაც აქვს სამი შესაძლო განვითარების შანსი: 1. აკუმლირდეს. 2. გაიზარდოს და/ან გადაიზარდოს სხვა გრძნობაში. 3. გაქრეს. ყველა ამ გარდასახვას აქვს ერთადერთი მიზეზი: სხვა ძალის გრძნობის ურთიერთქმედება. თუ საპასუხო ძალის მეგობრობის გრძნობა დროებით შეჩერებულია, ობიექტში ეს გრძნობა აკუმლირდება. თუ მიღებულმა გრძნობამ დიდ ზომებს მიაღწია, შესაძლოა მეგობრობა სიყვარულში გადაიზარდოს. ასევე შესაძლოა მეგობრობამ იცვალოს ნიშანი და გახდეს -მეგობრობა ანუ მტრობა. ამის მიზეზი იქნება მიღებული უარყოფითი გრძნობის ნაკადი, რომელიც ძალიან გადაწონის ზემოაღნიშნულ გრძნობას. დაბოლოს, თუ უარყოფითმა გრძნობა გაანეიტრალა ობიექტში არსებული მეგობრობის გრძნობა, მივიღებთ მესამე ვარიანტს - გრძნობის გაქრობას.

თეორია 2. გრძნობის ინერციულობა. გარემო ფაქტორების ზემოქმედების გამორიცხვის დროს გრძნობა ან არ არსებობს, ან არსებობს ერთი დონის და ხაზოვანი. პრაქტიკაში ასეთი რამ არ გვხვდება, რამეთუ შეუძლებელია ადამიანზე აბსოლუტურად არაფერმა არ იმოქმედოს. თუმცა იდეალურ შემთხვევაში, როგორც თეორიაშია აღწერილი, მოხდება სწორედ ისე, როგორც მოხდებოდა მაგალითად მოძრავი ბურთის დროს, მასზე რომ არც გრავიტაცია, არც ხახუნის ძალა და არც ჰაერის წინააღმდეგობა რომ არ მოქმედებდეს - ბურთი იგორავებდა სანამ წინააღმდეგობას არ შეხვდებოდა ან იქნებოდა გაჩერებული.

თეორია 3. გრძნობათა თანაფარდობა. გრძნობას გააჩნია სიდიდით ტოლი და ნიშნით საწინააღმდეგო ბუნების ორეული. ეს მოვლენა აღწერილია ანდაზაში "მელას თავის მახრჩობელა უყვარსო". იგივე მოვლენაა აღწერილი ჩინურ სიბრძნეში "ინი და იანი" - ერთი ტიპის გრძნობა ვერ არსებობს საწინააღმდეგო ტიპის და იგივე სიდიდის გრძნობის გარეშე. ფაქტის დამტკიცება შესაძლოა მსოფლიო ისტორიაში არსებული ომების მაგალითზე. ომი ხდება ურთიერთგამომრიცხავი აზრების შეჯახების შედეგად. ასევე ომი ხდება განვითარებული ან მდიდარი ადგილების ხელში ჩაგდების მიზნით ანუ ურთიერთსაწინააღმდეგო ცივილიზაციების დაჯახების შედეგად. თეორიიდან გამომდინარე კონფლიქტები მუდამ იარსებებს, ხოლო მათი ძალისმიერი გზით გადაჭრის ასაცილებლად საჭიროა -F ის მატარებელ მხარეს დავუმატოთ F მანამ, სანამ ის 0 თან მიახლოვებული სიდიდის არ გახდება.

თეორია 4. გრძნობის განვითარების ოქროს წესი. გრძნობის განვითარების წარმატება (M გრძნობის აწევის წარმატება F1) უდრის გრძნობის განვითარებისათვის საჭირო მონდომების (S1) შეფარდებას ობიექტის მონდომების (S2) სიდიდის ნამრავლთან გრძნობის განვითარებაზე (F2) დახარჯულ ძალაზე. F1 = (S2xF1) / S1 . გასაგებად რომ ვთქვათ, ეს სხვა არაფერია, თუ არა "მექანიკის ოქროს წესი" - ვიგებთ მანძილს, ვაგებთ ძალას ან პირიქით. ანუ თუ გინდა სხვა ობიექტისათვის რაიმე გრძნობის მომატება, გვაქვს ორი ვარიანტი: ან ვიმუშაოთ ენერგიულად ან ვიმუშაოდ დროზე = დავახარჯოთ ბევრი ან გავწელოთ ეს საქმიანობა დროში. არის კიდევ ერთი ხერხი - საყრდენი წერტილის შეცვლა. ანუ მიდგომის შეცვლა. სამწუხაროდ საყრდენი წერტილი ძალიან არამყარი რამეა გრძნობის შემთხვევაში. სწორედ ამიტომ ბოლო ხერხი და დროზე მუშაობის ხერხი განსაკუთრებულ სიფრთხილეს მოითხოვს - არ უნდა დავაზიანოთ ფაქიზი საყრდენი წერტილი, იმიტომ რომ ისიც გრძნობაა და პირველი თეორიიდან გამომდინარე, შესაძლოა საერთოდ შეიცვალოს ბუნება.

თეორია 5. გავლადობის თეორია. ყველაფერი გავლადია. თეორია პრინციპში გამომდინარეობს გრძნობის მუდმივობის და გრძნობის ინერციულობის კანონებიდან, მაგრამ მისი სპეციფიკიდან გამომდინარე, გამოვყავი ცალკე. აღნიშნულ თეორიას აქტიურად ავითარებს გავლადობის თეორიის მკვლევარი, დოქტორი პატაპუტინა. მისი არსი იმაში მდგომარეობს, რომ გრძნობა არ იმყოფება იდეალურ მდგომარეობაში. მასზე მუდამ მოქმედებენ დამამუხრუჭებელი ფაქტორები - დრო, უყურადღებობა, ჩაკეტილობა.. ამის გამო შეინიშნება ყველა (ყველა) გრძნობის მილევადობა. გრძნობა საჭიროებს გამუდმებულ კვებას, ზოგჯერ გაძლიერებულსაც, რათა იარსებოს. გრძნობის და ინდივიდის ბუნებიდან გამომდინარე მილევა შეიძლება იყოს ნელი ან სწრაფი. თუმცა მილევა არსებობს და მას ვერ გავექცევით. ისევე, როგორც ხახუნის ძალის შემცირების შემთხვევაში, შესაძლოა გრძნობა გაიპოხოს - შეიფუთოს სხვადასხვა პატარა-პატარა გრძნობუკებით (სურპრიზები, საჩუქრები) ან გადავიდეს საკირასიან-რეზონანსულ მოძრაობის რეჟიმზე - დაენიშნოს მუდმივი გამაღიზიანებელი, რომელიც გამუდმებით შეავსებს გრძნობის დანაკლისს.

თეორია 6. გრძნობის ნაყოფიერება. ამ თეორიას შეგიძლიათ გაეცნოთ ჩემს პოსტში. ამ დროისათვის თეორიები მეტ არ მახსენდება, Sci-Fi ღადაობაც მომბეზრდა და წავედი მე, თეორია პრაქტიკაში გამოვიყენო. :)