28 წლის

10-ში მქონდა დაბ.დღე.. და იმდენად ზარმაცი ვარ მთელი ეს პერიოდი, რომ პოსტის დასაწერად ვერ მოვიცალე. კაროჩე, ჩემი საქმე უკან უკან მიდის ენთუზიაზმის განხრით. მათემატიკურად რომ შემეძლოს განსაზღვრა, ზუსტად ვიტყოდი როდის მივალ თვითმკლელობის ზღვარზე. ჰოდა სანამ არ მივსულვარ ამ ზღვართან, განვიხილოთ წინა წლის გეგმების შესრულებადობა.

ანუ, ესენია წინა წლის გეგმები:

 

1. მქონდეს სამუშაო - მაქვს. გადამიყვანეს სათაოში და ახლა ვარ აიტი

2. მყავდეს მეგობარი გოგო - ამ მხრივ დარხეული მაქვს, აქტიურობა არ მინდება.

3. მყავდეს მანქანა - ამას ვიყიდი. მჭირდება. მარა ამ მომენტში არ მყავს.

4. არ ავცდე 95 კილოს - პირიქით, ჩამოვცდი 90-ს

5. გადავიღო რაიმე კლიპი - კლიპი.. მმ.. მემგონი რომ არაფერი გადამიღია.

6. ვთარგმნო/გავახმოვანო რამე სასარგებლო - ისე არაა ჩემი მტერი. 3 ფურცელი მეტრო ვთარგმნე მთელი წლის მანძილზე.

7. მოვინახულო სამშობლოს რაც შეიძლება მეტი კუთხე - ბათუმში ვიყავი მივლინებით.

8. ჩავველოსიპედდე ხაშურში და/ან მცხეთაში - დავიწყე მცხეთის მარშუტი, მარა ვერ გავცდი გორს.

9. შეძლებისდაგვარად მივხედო მხედველობას - ლინზები ვიყიდე

10. მივხედო კბილებს - ჩემს კბილებს დედა არ ყავს ჩემი სიზარმაცის გამო.

გეგმები შემდეგი წლისათვის:

1. მქონდეს სამუშაო
2. მყავდეს მანქანა
3. მივხედო კბილებს
4. მივხედო თმას
5. მივხედო თვალებს
6. მივხედო სახლს
7. რამე მაინც შევქმნა, კლიპი, წიგნი.. რამე..
9. შევეცადო თბილისში ბინის ყიდვას
10. არ გავლოთდე

საჩუქრები მაჩუქეს მაიკა და დუხი. იყო მოლოცვები და ლოთაობა საღამოს. კაროჩე, წლები მემატება და კაცობრიობისათვის სასარგებლო საქმის გაკეთების სურვილი მაკლდება. ნე კრუტა, პაცანი, ნე კრუტა..