Saturday, November 9, 2013

ორმხრივი მოძრაობის უპირატესობები

ავტომანქანა რომ გამოვიდა ასპარეზზე და გაექანა და ვიღაც ლორდის ცხენს ხია, რის შედეგადაც მსოფლიოში პირველი ავტოავარია დაფიქსირდა, ჭკვიანი ხალხი დაჯდა და მოიფიქრეს ავტომობილით მოძრაობის წესები. მერე ჩვენ, ქართველები, ისე რომ არც დავმჯდარვართ, მივედით დასკვნამდე, რომ წესები იმის გამო არსებობს, რომ ისინი დაირღვეს. მერე მოვიდა მიშა და სთქვა - იქნას პატრული. და იქმნა პატრული. შეხედა მიშამ და ნახა, რომ კარგი იყო. მეორე დღეს სთქვა: იქმნას ავტოსტრადა გორი-თბილისი. და ასრულდა. ნახეს ეს ავტოსტრადა ინვესტორებმა, განიხარეს ფრიად და აავსეს იგი სხვადასხვა ტრაილერებით და მანქანებით. მერე მოვიდა ჩამკითხველი კაცი, რომელმაც სთქვა, დაე განახლდეს მცხეთა-საგურამოს მონაკვეთიო. შედეგად მივიღეთ სიტუაცია, როდესაც ორზოლიან ცალმხრივი მოძრაობის მონაკვეთზე ერთი ზოლი თბილისისკენ მიდის, მეორე - გორისკენ.


აი, სქემაზე როგორცაა, ზემოთ თბილისესკენაა და მარჯვნიდან უნდა გადახვიდე მარცხენა ხაზში და ბორდიულის მხარეს უნდა გაყვე ადამიანი. შეზღუდვაა თან ბევრგან, რომ გასწრება არ შეიძლება და სიჩქარე 50 ზე მეტი არ გინდათ, შარიაო. მარა რად გინდა, დადიან ზოგიერთი იმდენად ამბიციურები, რომ ამ ორმხრივ მოძრაობაში, რომელიც ჰა და ჰა 2-3 კილომეტრი გრძელდება, გადადიან საწინააღმდეგო ხაზში (რომელიც მისთვის კი დაღმართია, მარა თბილისიდან ვინც მოდის, იმისთვის აღმართია) და ცდილობენ ერთ მანქანას მაინც გაუსწრონ. ვთქვათ გაუსწრო იმ ერთ მანქანას, ხომ ძალიან წინ წავიდა, ბებია უცხონდა, მარა კაი, ჯანდაბას, ვთქვათ გაუსწრო. ეხლა ხომ უნდა დაბრუნდეს ზოლში, თორემ შემხვედრი დაეჯახება. ხოდა აქაა ყველაზე მურტალი მომენტი: იმის გამო, რომ ეს ზოლში უნდა ჩააყენონ, ვისაც გაუსწრო, ის სიჩქარეს ანელებს, შესაბამისად მის მაგალითს ბაძავენ უკან მომავალებიც და შედეგად ვიღებთ ერთი სირის გამო გაჩერებულ მთელ კოლონას.


 თან ჩვენს ერს ხომ აქვს გენეტიკური მოთხოვნილება, პირველი წავიდეს ყველგან, გარდა სადაც საჭიროა (ნუ, დვანზე მაქვს ძირითადად გართულება). ხოდა აი ზედა სურათზე შევეცადე გადამეღო მარა მთლად კარგი არ გამოვიდა, ამიტომ ავხსნი. თბილისიდან მივდივარ გორისკენ. მივდივარ ასფალტზე, ჩემს მარჯვნივ არის ხრეშიანი ბორდიული და უფრო მარჯვნივ - კლდე ადის. ხოდა მარშუტკას მივდევ როგორც ხედავთ. ამ დროს გამოვარდა მერსედესი, გავარდა ბორდიულზე და აღმოჩნდა,რომ ხიდია იქ და ვერ წავა მეტს. რა მივიღეთ? მერსედესი გაჩერდა და ცდილობს ჩაეკვეხოს სადმე. ამის გამო როგორც ზემოთ ავღნიშნე, კოლონა ფერხდება. თან მარტო ეს ერთი მერსედესი კი არაა, მისნაირი კიდე 20 მანქანაა ბორდიულზე და ყველას ჩაკვეხება უნდა. ეგ კი არა და რომელიღაც კუანა მანქანა, ოპელ კორსას ბიძაშვილი, იმ კლდეზე ავარდა, ტოჟე მნე პრინც პერსიი, უკან ჩამოვარდა და ახლა უკვე ორნი ეჩხირებიან კოლონაში.


 
არადა ხომ შეიძლება ელემენტარული ურთიერთპატივისცემით მთელმა კოლონამ უწყვეტად იმოძრაოს? იმ 3 კილომეტრს ხომ მოუნდები გაწელე-გამოწელე 5 წუთი? რომ იჩხირები სადღაც, ძალიან წინ წახვალ და რამეს მოიგებ? მთელი ნახევარი საათი ვჯახირობდი სულ პირველი სიჩქარით: წადი 1 მეტრი, გაჩერდი, წადი, გაჩერდი. ხანდახან მგონია, რომ ის 200 წელიც არ გვიშველის. ასეთი მძღოლების შემყურე სხვებიც ხომ მასე იზავენ და ასეთები გაიზრდებიან? ეს პატრულიც დადიოდა დაქლიავებული, რისთვის ვუხდით ფულს ამის დედა ავატირე, დაიარე და ბორდიულზე ვინც დადის დააჯარიმე ნახრენ. ერთს დააჯარიმებ, ათს, ასს და მიხვდება ბოლო ბოლო ხალხი, რომ პატრულის დედა კი აატირა, მარა ნორმალურად მაინც უნდა იაროს.
 
 

No comments: