ანტიდისკრიმინაციული ციებ-ცხელება

"განსხვავებულობა ძალაა!"

ლეიტენანტი ვანიშვილი

ბოლო დროს ძალიან ატეხილია ვნებათაღელვა ანტიდისკრიმინაციული კანონის მიღებასთან დაკავშირებით, რომელიც უმცირესობების უფლებებს იცავს. ბევრი ამ კანონს აიგივებს უმცირესობათა დომინაციასთან, ბევრი მეორედ მოსვლის ნიშნებთან, ბევრი შიშით უყურებს მომავალს და დარწმუნებული ვარ არავის აქვს წაკითხული რა წერია კანონში. ამ პოსტში არ ვაპირებ კანონის განხილვას, ეს მეტად მოსაწყენი იქნება. უბრალოდ მინდა რამდენიმე მაგალითი მოვიყვანო ცხოვრებიდან იმის სადემონსტრაციოდ, რომ უმცირესობასთან ერთად ცხოვრება სულაც არაა საშიში და კატასტროფული. უმცირესობაც იმიტომაა, პრინციპში.. :)

მამაჩემი ცაციაა. ისევე, როგორც კაცობრიობის 10%. შესაბამისად ის უმცირესობაშია. შუა საუკუნეებში ეს ცოდვად ითვლეობოდა. როგორც ზემოთა სურათზე ჩანს, ღვდელი მოითხოვს გლეხისგან ცაციობის ცოდვისგან გათავისუფლებას და ამას ხსნის იმით, რომ ეს ეშმაკისგანაა მოვლენილი. დღეის-დღეობით კაცობრიობა ასეთი ცრურწმენებისგან თავისუფლდება. თუმცა პირადი გამოცდილებიდან გეტყვით, რომ ცაციობა ძალიან საჭირო თვისებაა მომენტებში. აი, სახურავს რომ ვაფარებდით და სამკუთხედი რომ რჩება ხოლმე შიფრებს შორის კედლის გვერდით, მაგ ადგილს ვავსებდით, იყო მომენტი, როდესაც შანსი არ იყო მიდგომოდი და ჭანჭიკი დაგეჭირა - ძალიან მოუხერხებელი იქნებოდა ჰაერში გადმოკიდება. მამაჩემისთვის კი ეს ამოცანა ადვილად გადასაჭრელი აღმოჩნდა, რადგან ის ცაციაა და მეორე მხრიდან მშვენივრად მიუდგა ჭანჭიკს, გადახრაც არ დაჭირვებია.

კარგი მოსწავლეები, რომლებიც ბნელი 90-იანების მიუხედავად ახერხებდნენ საგნის მომზადებას და ყოველდღე დადიოდნენ სკოლაში - აშკარად უმცირესობაში იყვნენ და რამდენიც არ უნდა ექილიკათ მათზე, ბოლოს მაინც თხოვნით მიხოხდებოდნენ ხოლმე მათთან - გადაგვაწერინეო. ეს სწორედ ის ხალხია, ვინც რაღაცას მიაღწია ცხოვრებაში და რა გასაკვირია, თუ არ მოწონს ვინმეს. ხალხს ხომ არ უყვარს წარმატებული ადამიანები..

ცუდი მსმელები არ სარგებლობენ დიდი მოწონებით საზოგადოებაში, რომელიც ღვინის სამშობლოში ცხოვრობს და დარწმუნებულია, რომ სამშობლოს ღვინით დღეგრძელობა გაცილებით დიდი საქმეა, ვიდრე მასზე ზრუნვა. ამიტომ ალკოჰოლის არამოყვარულები, მამრები უმეტესად, არიან უმცირესობაში. ამის მიუხედავად შეუძლებელია იმის მტკიცება, რომ ყანწის გამოცლით უფრო დიდი პატრიოტი ხარ თუ შემოსულ რუსზე გამოცლილი მჭიდით.

ერთი ლაზიერი მეტია თუ რვა პაიკი? რიტორიკული კითხვაა. ჭადრაკის, სამხედრო სტრატეგიების და ზოგადად სიძლიერის მთავარი საფუძველი ერთობაა. ამიტომაც წერია ჩვენს გერბზე: "ძალა ერთობაშია". ჭადრაკში 16 ფიგურა გყავს: 8 პაიკი უმრავლესობაშია, ლაზიერი ყველაზე უმცირესობაში. თუმცა ყველა მადგანი ერთი დიადი მიზნისკენ მიდის: დაიცვას საკუთარი მეფე და დააშამათოს მოწინააღმდეგე. როგორ ფიქრობთ, მხოლოდ 16 პაიკით უფრო მოიგებთ პარტიას თუ 8 პაიკით და 4 უმცირეობაში მყოფი განსაკუთრებული უნარის მქონდე მეომრით?

სპარტანელები თვლიდნენ, რომ ქალ-ვაჟის სიყვარული საშიშია. თუ სწორად მახსოვს ქალს სულ სამჯერ ნახულობდნენ 6 წლის შესრულების შემდეგ. მე არანაირად არ მინდა ჰომოსექსუალიზმის პროპაგანდაში ჩამეთვალოს. უბრალოდ ისტორიას მინდა გადავხედოთ და სპარტანელები ავიღობ ამოსავალ წერტილად - მთავარი არის ერთიანობა და არა ორიენტაცია. თუმცა იგივე სპარტა გვიჩვენებს, რომ შეიძლება ბიჭი სულაც არ ყოფილიყო გეიდ დაბადებული, მაგრამ გარემო გარდაქმნიდა მას ასეთად. აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ მამათმავლობა უმცირესობა კი არა უმრავლესობა იყო სპარტაში და დაცვა არ ჭირდებოდა.

სიმართლე თუ გინდათ, მეც რასისტი ვარ და აზიატი. არ მომწონან ეს ამდენი ინდოელები რომ დადიან, ამდენი ჩინელები, ამდენი ზანგები. არ მომწონს, როდესაც ზეცა შავია და კაცი - ცისფერი. ასევე არ მომწონს, როდესაც ქართველი ვაჟკაცი ნაყინს იყიდის და ქაღალდს ეგრევე ძირს აგდებს. არ მომწონს, როდესაც ქართველი მანდილოსანი გამოქლიავებული გადადის შუა გზაში ყურსასმენებგარჭობილი და სულ ცალ ფეხზე კიდია შენ რამდენ ხანს უნდა ელოდო, სანამ გადავა, რომ მანქანა დაძრა. არ მომწონს, როდესაც იეღოველები დადიან და თავის ფლაერებს ავრცელებებენ. ასევე არ მომწონს, როდესაც ჯან-ღონით სავსე საშუალო ასაკის მამრები მოდიან შენთან არაყის სუნად აქოთებულები და ბავშვის წამლისთვის ლარს გთხოვენ. და ციგნები არ მომწონს საერთოდ - ესენი ერთ თეთრს არ ქმნიან ქვეყნისათვის, ცარიელი ტვირთია და ზედმეტი სათრევი ჭაპანია. მე რომ მკითხო ერთად უნდა შეყარო ყველა და ამოხოცო. მაგრამ ჯერ ერთი 21-ე საუკუნეა და რუსეთზე უკეთესი უნდა ვიყოთ კაკ მინიმუმ. მერე კიდე დემოკრატიული ქვეყანაა და უნდა აიტანო ესეთი ხალხი. უნდა აიტანო, რადგან არავინ იცის როდის და სად გამოგადგება. ბოლო-ბოლო ღმერთმა მასეთები შექმნა რაღაც მიზნისთვის ხომ? ხოლო შეუცნობელ არს გზანი უფლისანი.

ბოლოსთვის კი ფორუმის თემა შემოვინახე ანტიდისკრიმინაციულ კანონთან დაკავშირებით. წაიკითხეთ და.. რევიც.. გაიაზრეთ შეძლებისდაგვარად. :)