ზამბარა
- ყველაზე გავრცელებული და ადვილი სტილია. გამოიხატება ერთ ადგილზე ან რიტმული გადაადგილებით ხტომაში. ვწევთ ხელებს რაც შეიძლება მაღლა, ვიქნევთ თავს რაც შეიძლება უაზროდ და ვხტუნაობთ და ვხტუნაობთ. მაგარი ასწორებს დაბოლილზეო - ამბობენ. მე ვიცი, რომ ასწორებს, თან მართლა ძალიან მაგრად, თუ არის ფლეშ-განათება, კლუბური მუსიკა და/ან სხვა არაფერი მოძრაობა აღარ გახსენდება.
მორცხვი.
- განსაკუთრებით გავრცელებულია მამაკაცებში. ესეც მარტივი ცეკვის სტილია. როგორც წესი, ამ სტილს მიმართავენ, როდესაც მოცემული მამრის პარტნიორი მდედრი კარგი ან საშუალო დონის მოცეკვავეა, ხოლო მამრს ერიდება საკუთარი სიტლანქის გამოვლენა და მდედრის მოძრაობების არევა. გამოიხატება ერთ ადგილზე დგომით, თითქმის მკერდამდე მიკეცილი ხელების ექეთ-იქით მცირედი ქნევით და მასთან სინქრონში ნაბიჯი მარცხნივ, ნაბიჯი მარჯვნივ.. გამოიყენება ნელი ან საშუალო ტაქტის მუსიკის დროს.
ტანგო.
- როგორც წესი გამოიყენება ე.წ. "მედლენნების" დროს. ჭეშმარიტი ცეცხლოვანი ტანგოდან ამ სტილს ერთადერთი ღირსება სხეულთან ახლო მანძილზე შეხება დარჩა. მდედრს ამ დროს აქვს ხელების სამი შესაძლო პოზიცია: მხრებზე, კისერზე და ერთი ხელი მხარზე, მეორე გაშლილი და მამრის ხელით. თუმცა არჩევას პრინციპში მამრი უფრო აკეთებს. მას ხომ ასევე სამი პოზიცია აქვს და რაც მთავარია, ცეკვა წესით მას მიყავს: თეძოზე, დუნდულზე ან ერთი ხელი წელზე, მეორე გაშლილი და მდედრის ხელით. დიახ, ამ სტილით ცეკვისას ნამდვილად მიღებულია მამრმა ხელები მდედრის დუმდულებზე დადოს, ხოლო მდედრმა მამრს კისერზე შემოხვიოს ხელები. ამ პოზაში წესით და რიგით ერთმანეთს სახეში უნდა უყურებდნენ, რასაც ტაბრუდამხვევი ეფექტი აქვს: მხოლოდ სახეა ფოკუსში, უფრო ზუსტად - თვალები. ყველაფერი დანარჩენი ბუნდოვანი ხდება. თან თუ მუსიკას აყოლილები, როგორც წესია, წელის ნარნარი მოძრაობით ბრუნებს აკეთებთ, ამ ყველაფრის გაბუნდოვნება უფრო შესამჩნევი ხდება და გრძნობ როგორ მატულობს არტერიული სისხლის წნევა.
ცნობილები
- სახალისო და ყველასთვის ცნობილი ილეთების გამოყენება ცეკვის დროს. ასეთი მრავალის ჩამოთვა შეიძლება: ხელებით ტალღის გაკეთება, განსაკუთრებით თუ რამდენიმე აკეთებთ ასე.. ტაში მკერდის წინ და თავის მარცხნივ წაგრძელება, ტაში მკერდის წინ და ახლა მარჯვნივ წაგრძელება.. საჩვენებელი და შუა თითების გაპარჭყულ მდგომარეობაში თვალების გასწვრივ რამდენჯერმე გასვება - განსაკუთრებით ჭრის თუ საწინააღმდეგო სქესს ეპრანჭებით.. შესაძლოა უცებ მოცეკვავეთა შუაში ჩახტომა და გაჭიმულ მდგომარეობაში თავ-წინ-გადახრილ-დაბლა-მაყურებელმა ხელ-ფეხის სინქრონულად სწრაფად ქნევა დაიწყოთ - ნიკა გრიგოლიასი არ იყოს და.. ვისაც გამოყვა, შეიძლება ტელეღიპუცების სტილში მუხლებში მოხრილმა მუხლების სიმაღლეზე ჩაშვებული ხელებით ტალღები აკეთოთ ზემოდან ქვემოთ და ფეხების მოძრაობაც აუწყოთ.. მოკლედ, ძალიან ბევრია რა.
მატარებელი
- არ ვიცი როგორ "უცნობს", მაგრამ მე "ვაგონი მიქრის" მგონია უზუსტესი მარკეტინგული გათვლის პროდუქტი. ამ სიმღერამდეც ძალიან ბევრჯერ შეამჩნევდით ე.წ. მატარებელში - ჯაჭვში ჩაბმულ მოცეკვავეებს, რომელიც რამე ტაქტური მუსიკის ფონზე სულ წინ მიმავალ "ელმავალ" მოცეკვავეს მიყვებიან, ერთი ხელი წინა მოცეკვავის წელზე აქვთ, მეორეს კი იქნევენ, თითქოს ვინმეს ემშვიდობებიან. "ვაგონი მიქრის" არა მარტო სახელით, არამედ ტაქტით, ტექსტით და სულით ზუსტად ეხმიანება აღნიშნულ სტილს. სწორედ ამიტომ დარჩა ამდენხანს რესტორნებში და სწორედ ამიტომ ახსენდებათ "მატარებელში" ჩაბმა მოცეკვავეებს. არადა მარტივია ყველაფერი, უბრალოდ მისდევ წინ მიმავალ ადამიანს, ძირითადად მარჯვენა ხელის კიდებ წელზე, ხოლო მარცხენას ან იქნევ, ან რამეს სვავ, ან სიგარეტს წევს და მოკლედ, ისე იყენებ, როგორც გაგისწორდება.
წრეში.
- "ზილინა" ვისაც უთამაშია ბავშვობაში, ეცოდინება (არის ასეთი სიმღერა: ზილინაა, ზილინაა (წრეში ხელებჩაკიდებული ბავშვები აქეთ იქით ირხევიან), ჰოპ (ახტნენ), ზილინა ზილინაა. [აქ ვიღაცის სახელი] დღეობაშიი დიდი კვერი ცხვებოდაა (ისევ რხევა), აი ამსიმააღლეე (ყველა ზემოთ წევს ჩაკიდებულ ხელებს, რომ აჩვენონ როგორი მაღალი კვერი ცხვებოდა), აი ამსიგაანეე (რამდენადაც ჩაკიდებული ხელები იძლევა საშუალებას, იმხელაზე ფართოვდება ბავშვების წრე)). მოკლედ, მოცეკვავეები ქმნიან წრეს, რომელიც, უნდა აღინიშნოს და, გაუცნობიერებლად იქმნება. მერე რომელიმე გამბედავი შევარდება ან რომელიმე გაუბდავს შეაგდებენ ამ წრის შუაგულში და მან უნდა წაიცეკვოს რამდენიმე ილეთი (თუნდაც "ცნობილები"), შეძლებისდაგვარად ვალმოხდილი გამოვიდეს ცენტრიდან და ხელი შეუწყოს სხვის შეგდებას იქ.
პიანი მასტერი
- იშვიათი და ფრიად სახალისო ცეკვის ხერხი, რომელსაც ვერც ერთი ბრძენი ვერ აღწერს, რამეთუ არც ერთი გააზრებული, დალაგებული და რაც მთავარია, ტაქტს აყოლილი მოქმედება არაა ამ სტილში. ამ ხერხს მიმართავენ ზე-მთვრალი მოცეკვავეები, რომელთა ერთადერთ მიზანს შეადგენს ცეკვის დასაწყისში დაკარგული სიმძიმის ცენტრის დაბრუნება. ქვემიზანს, თუ ძირითადი მიზანი არ გამოუვიდა, შეადგენს ხელების რაც შეიძლება გაშლა და მერე ამ გაშლისას დაკარგული ეკვალიბრიუმის აღდგენა.
პატრიოტი
- სპეციალურად ან ისე ნასწავლი ქართული ცეკვების ილეთების მაქსიმალურად გამოყენება. არაა მთავარი ილეთების სწორი მიმდევრობით შესრულება, რამეთუ ყველა გარშემომყოფი აზრზე არაა და პლუს დალეულზე მაგარი სანახავია შენი ტაქტში ჩამჯდარი და ნაციონალური სულის გადმომცემი მოძრაობების ხილვა. ყველაზე გავრცელებული ცეკვათაგანი ამ სტილში არის "აჭარული". ამ ცეკვის შესასრულებლად საჭიროა სულ 3-4 ილეთი. 1. - მაჯაში მოხრილი ხელები და მხრების თამაში - წმინდა აჭარულია. მერე რა, თუ ფეხები აჭრული ცქვიტი ხტომის ნაცვლად უბრალოდ წინ და უკან მიდიან.. 2. ე.წ. ჭიპონი - ცალ ფეხზე დაყრდნობილი ტაშის დაკვრა ხან აქეთ, ხან იქით, ხან მუხლზე, ხან ცერზე.. 3. - მუხლებში მოხრილი წინ წინ ხტუნვა შესაბამისად ხელები იდაყვში მოხრილი და თითქოს მანქანას "რუჩნიკით" ქოქავ, ასეთი მოძრაობის გაკეთება. 4. - ტრიალი გაშლილი და მაჯაში მოხრილი ხელებით, ხტომი ვითარცა ქურციკი და ერთი ხელი მაღლა, მეორე დაბლა და უკან და ასე დარბაზის შემორბენა.
ეს არის სულ რაც მახსენდება. არის კიდევ ერთი ცეკვის სტილი, მილენა, რომელმაც სახელი ჩემი თანამშრომლისგან მიიღო. ამ გოგოს შეუძლია ყველა ზემოთ ჩამოთვილი სტილი ისე გამიქსოს, რომ ულამაზესი რამე გამოვიდეს, განსაკუთრებით, თუ დალეული ხარ. :) თქვენ თუ გახსენდებათ კიდევ რამე ცნობილი ცეკვის სტილები რესტორანში, გთხოვთ დააკომენტაროთ. წავედი მე.