საღამო მშვიდობისა. დღევანდელ პრეზენტაციაზე წარმოგიდგენთ საკმაოდ აქტუალური პრობლემის განხილვას. პრობლემისა, რომელიც ნელა-ნელა იპარება სულში და იწვევს მის დაშლას, იწვევს მოტივაციის და მოსწრების დაქვეითებას, იწვევს პიროვნების დეგრადაციას. საუბარია ბოღმაზე.
ბოღმის პრობლემა პირველად ცხოვრებში მაშინ შევიგრძენი საკუთარ თავზე, როდესაც გაიხსნა "ქართული ბლოგების აგრეგატორი" - ბლოგროლ.გე და მის ავტორს მოუვიდა აზრად გაეკეთებინა "არ მომწონს" ღილაკი. გგონიათ ფეისბუქის დამპროექტებელი სულელია და იმიტომ აქვს ფეისბუქს მარტო "ლაიქ" ღილაკი? ეს წმინდა ფსიქოლოგიური მომენტია, როდესაც შენთვის დიად და ღირებულ ნამუშევარზე (არა აქვს აზრი რაზე, სურათზე, სტატიაზე თუ ვიდეოზე) ვიღაც უცნობი მინუსს წერს და კიდევ უფრო უარესი, როდესაც ამ ფაქტს ქრონიკული სახე ეძლევა. როგორ შეიძლება აბსოლუტურად ყველაფერი არ მოგწონდეს, ა? ამის ერთად-ერთი ახსნა ისაა, რომ იმ უცნობს აწუხებს არასრულფასოვნების კომპლექსი და ამით დაბოღმილი სხვებს ანონიმურად ამცირებს (ინტერნეტი იძლევა ამის საშუალებას, ხო?), დემაგოგობს და ასე ცდილობს კარგი გამოჩნდეს.
თებერვლის თვემდე, მანამ სანამ ახალ სამუშო პროგრამაზე გადავიდოდით, მთელი ჩემი გავლილი 25 წლის მანძილზე რომ შეგეკრიბა, სადღაც 100 გინებას მოაგროვებდი, რომელიც ჩემი პირიდან ამოვიდა. ისიც ისე რა, ლაითად - ამის დედაც, ჯეკ! თებერვლის შემდეგ უკვე ჩემს თავს ვერ ვცნობ. პროგრამამ უამრავი წვრილი დაუხვეწავი ნიუანსის გამო ნერვები იმდენად გამიფუჭა (არადა მეგონა რკინის ფსიქიკა მაქვს თქო), რომ ახლა უკვე დღეში შეიძლება მოგროვდეს 30 მდე კაი შეკრული გინება (ტიპა: ამის კარგიც მოვტუუ) და აშკარად ვგრძნობ, რომ დაბოღმილი ვარ. დაბოღმილი ვარ პროგრამაზე, მის დამწერებზე, ხალხზე, ამინდზე, მანქანების მოძრაობაზე.. დაბოღმილი ვარ საკუთარ თავზე და ეს გრძნობა ძალიან ცუდად მოქმედებს ჩემზე. ჩემდა სასახელოდ უნდა ითქვას, რომ ვცდილობ არ მივცე გასაქანი ბოღმას და არ ვანთხიო ხალხზე. ამით არც არაფერი მომემატება და იმათაც ტყულად მოვუშლი ნერვებს.
ბოლო წვეთი ამ პოსტის დაწერისაკენ იყო ჩემი პირველი ველოსაგზაო შემთხვევა, როდესაც ბოღმას პირისპირ შევეჯახე. როდესაც მართლა შეწუხებულმა იმით, რომ ქალბატონს ჩემდა მოულოდნელად დავეჯახე, მას ბოდიში მოვუხადე, საპასუხოდ კი "შენ სპეციალურად დამეჯახე" მივიღე, უკვე დამაფიქრა ბოღმის წარმოშობის და განვითარების პერსპექტივაზე. ბოღმის არსებობის ფაქტორებსა და მათ მოსპობაზე. სავარაუდოდ ქალბატონი სხვა ვინმეზე იყო დაბოღმილი და მე ცუდ დროს ცუდ ადგილას ავღმოჩნდი. ისმის კითხვა: საიდან ამდენი ბოღმა?! ჩემი აზრით პასუხი საკუთარ თავში უნდა ვეძიოთ. თუ ადამიანი სუსტია, ის ადვილად ექცევა გავლენის ქვეშ და რაც არ უდნა გასაკვირი იყოს, შეიძლება ვინმეს აწყობდეს, რომ ყავდეს დაბოღმილი საზოგადოება ქვეყანაში. დაბოღმილი, დამოკიდებული და სუსტი ხალხის მართვა ხომ ადვილია? აი საკუთარ მაგალითზე ვიტყვი: მე რომ იმ დონეზე დავიბოღმო, რომ უკვე ვეღარ ვაკავებდე და ამ დროს ერთი 100 ჩემნაირი დაბოღმილი მოვიდეს და წამოდი ვინც ეს პროგრამა ჩამოათრია, იმასთან მივდივართო, მითხრას, დიახ, გავყვები. ნუ, თეორიულად ასეა. ახლა ვნახოთ ფრთიანი ფრაზა "ხალხს ფული არა აქვს" - ეს რა თქმა უნდა სისულელეა, ხალხს ძალიან ბევრი ფული აქვს. ზოგიერთებს უფრო მეტი აქვს და ვისაც იმდენი არა აქვს, მას შურს და იბოღმება. ასეთ დაბოღმილი თუ ბევრი იპოვა ვინმე კიდევ უფრო დაბოღმილმა, შეიძლება გამოიყვანოს ქუჩაში და ჩაატარებინოს აქციები. ხოლო ამის საწინააღმდებო, ანუ ბოღმის და არეულობის, არის პური და სანახაობა. თუ ადამიანი მაძღარია, ის ნაკლებად დაბოღმილია. ხოლო თუ ამ ნაკლებად დაბოღმილს კიდევ სანახაობას უჩვენებ, კიდევ უფრო ნაკლებად დაიბოღმება. აი ამის თქმა მინდოდა მე. გვიჩვენეთ მეტი სასიამოვნო და გასართობი, ნუ გვიჩვენებთ ერთი და იგივე ჰანგზე მომღერალ მთელ ოპოზიციას, ნუ გვიჩვენებთ კატასტროფებს და საშინელებებს და მორჩა. ცუდად არ გამიგოთ, მაგრამ საბჭოეთში ბოღმა არ იქნებოდა ასე გავრცელებული.
თებერვლის თვემდე, მანამ სანამ ახალ სამუშო პროგრამაზე გადავიდოდით, მთელი ჩემი გავლილი 25 წლის მანძილზე რომ შეგეკრიბა, სადღაც 100 გინებას მოაგროვებდი, რომელიც ჩემი პირიდან ამოვიდა. ისიც ისე რა, ლაითად - ამის დედაც, ჯეკ! თებერვლის შემდეგ უკვე ჩემს თავს ვერ ვცნობ. პროგრამამ უამრავი წვრილი დაუხვეწავი ნიუანსის გამო ნერვები იმდენად გამიფუჭა (არადა მეგონა რკინის ფსიქიკა მაქვს თქო), რომ ახლა უკვე დღეში შეიძლება მოგროვდეს 30 მდე კაი შეკრული გინება (ტიპა: ამის კარგიც მოვტუუ) და აშკარად ვგრძნობ, რომ დაბოღმილი ვარ. დაბოღმილი ვარ პროგრამაზე, მის დამწერებზე, ხალხზე, ამინდზე, მანქანების მოძრაობაზე.. დაბოღმილი ვარ საკუთარ თავზე და ეს გრძნობა ძალიან ცუდად მოქმედებს ჩემზე. ჩემდა სასახელოდ უნდა ითქვას, რომ ვცდილობ არ მივცე გასაქანი ბოღმას და არ ვანთხიო ხალხზე. ამით არც არაფერი მომემატება და იმათაც ტყულად მოვუშლი ნერვებს.
ბოლო წვეთი ამ პოსტის დაწერისაკენ იყო ჩემი პირველი ველოსაგზაო შემთხვევა, როდესაც ბოღმას პირისპირ შევეჯახე. როდესაც მართლა შეწუხებულმა იმით, რომ ქალბატონს ჩემდა მოულოდნელად დავეჯახე, მას ბოდიში მოვუხადე, საპასუხოდ კი "შენ სპეციალურად დამეჯახე" მივიღე, უკვე დამაფიქრა ბოღმის წარმოშობის და განვითარების პერსპექტივაზე. ბოღმის არსებობის ფაქტორებსა და მათ მოსპობაზე. სავარაუდოდ ქალბატონი სხვა ვინმეზე იყო დაბოღმილი და მე ცუდ დროს ცუდ ადგილას ავღმოჩნდი. ისმის კითხვა: საიდან ამდენი ბოღმა?! ჩემი აზრით პასუხი საკუთარ თავში უნდა ვეძიოთ. თუ ადამიანი სუსტია, ის ადვილად ექცევა გავლენის ქვეშ და რაც არ უდნა გასაკვირი იყოს, შეიძლება ვინმეს აწყობდეს, რომ ყავდეს დაბოღმილი საზოგადოება ქვეყანაში. დაბოღმილი, დამოკიდებული და სუსტი ხალხის მართვა ხომ ადვილია? აი საკუთარ მაგალითზე ვიტყვი: მე რომ იმ დონეზე დავიბოღმო, რომ უკვე ვეღარ ვაკავებდე და ამ დროს ერთი 100 ჩემნაირი დაბოღმილი მოვიდეს და წამოდი ვინც ეს პროგრამა ჩამოათრია, იმასთან მივდივართო, მითხრას, დიახ, გავყვები. ნუ, თეორიულად ასეა. ახლა ვნახოთ ფრთიანი ფრაზა "ხალხს ფული არა აქვს" - ეს რა თქმა უნდა სისულელეა, ხალხს ძალიან ბევრი ფული აქვს. ზოგიერთებს უფრო მეტი აქვს და ვისაც იმდენი არა აქვს, მას შურს და იბოღმება. ასეთ დაბოღმილი თუ ბევრი იპოვა ვინმე კიდევ უფრო დაბოღმილმა, შეიძლება გამოიყვანოს ქუჩაში და ჩაატარებინოს აქციები. ხოლო ამის საწინააღმდებო, ანუ ბოღმის და არეულობის, არის პური და სანახაობა. თუ ადამიანი მაძღარია, ის ნაკლებად დაბოღმილია. ხოლო თუ ამ ნაკლებად დაბოღმილს კიდევ სანახაობას უჩვენებ, კიდევ უფრო ნაკლებად დაიბოღმება. აი ამის თქმა მინდოდა მე. გვიჩვენეთ მეტი სასიამოვნო და გასართობი, ნუ გვიჩვენებთ ერთი და იგივე ჰანგზე მომღერალ მთელ ოპოზიციას, ნუ გვიჩვენებთ კატასტროფებს და საშინელებებს და მორჩა. ცუდად არ გამიგოთ, მაგრამ საბჭოეთში ბოღმა არ იქნებოდა ასე გავრცელებული.
4 comments:
nerve pain causes problems there, who has is the adored rehabilitation for the end,
those with lactose intolerance, malabsorption
symptoms are alike therefore medical management. If you are overweight,
lose weight without bending.
Feel free to surf to my webpage :: back pain doctor Mc Bee
Look at my web page back pain doctor Mc Bee
Lower nerve pain can feel and sharp pain per month.
In osteoporosis the bone pain can range from injections
of botulinum toxinAlthough in recent years, according to
the nerve pain is worth a closer look at the beginning then try to stay active.
The wrong sized bike leads to severe pain. Most commuting to work.
It's like walking, jogging, swimming, you know if your stomach ulcer treatment is safe and extremely expensive. Pain can also help to humans. Do not over use injuries are usually relieved by half.
my web site ... back pain doctor Rheems
My homepage :: back pain doctor Rheems
More often than not the patients Afflictive
No More than carpal tunnel from functional,gaming, crocheting, or fifty-fifty disbursal
a footling too a great deal sentence on Facebookcan become a affair of the past!
Alternatively, urge depressed with the pressing inside the carpal tunnel because it is constrained to
be enlarged. You must go on your fingers as agile Robin redbreast may or may not get come up
all over to pale yellow spread.
Feel free to visit my web site carpal tunnel doctor Elberta
Also visit my blog - carpal tunnel doctor Elberta
S failed back, yoga, because back muscles by carrying electrical signals.
Foods are broken down into the spinal canal, can cause excess stress on the sciatic
nerve branches into both legs. As you can gain the pain worse.
Chiropractors manipulate your current medical release,
oxidative stress, relaxes the discs, sciatica also has nerve pain become
chronic if its in your body and are frequently prescribed
for this problem, and encourage better bloodstream circulation.
Feel free to surf to my blog - Acupuncture back pain lytle creek
My web page :: acupuncture back pain Lytle Creek
Post a Comment