დღეს ვთარგმნით როკ-ოპერას. :) წავიდა ვიდიუ.
შენ ვერ მიხსენებ მე მაგრამ
მე მახსოვხარ
თვალღია ძილში ფიქრს ვაგდებ
თითქოს ახლოს ხარ
მაგრამ ვინ წყვეტავს რა ესიზმროს
შენც ჩემთან ხარ
***
მე ხომ მწამს შენი
სულს მივცემ - გიპოვო, გახდე ჩემი
უშენოდ მე ხომ ვერ
ვცოცხლობ
ვსუნთქავ
მეც შენთან ვარ აგერ.
***
ნუთუ არ გახსოვს რაც ვიცი
გვქონდა ერთხელ
დავიტირე შენდამი გრძნობა
შემახებ ხელს..
მსოფლიოს მჩუქნი მთელს.
***
სარკეს ვუყურებ და შენ გხედავ
თუ დიდხანს ვუცქერი
იმდენი რამე მაგონებს შენს თავს
შენთან მოდის ფიქრის მტვერი
ქუჩის ხელოვნების სუბიექტური ისტორია გორში
-
2007 – 2008 წლებში ჩემი სამეგობრო, რომელშიც ვერთიანდებოდით მაშინდელი
აუთსაიდერები და სოციუმიდან მეტ ნაკლებად განზე მდგომი თინეიჯერები,
ვიკრიბებოდით თეატრის...
1 comment:
ეჰ, რაზე კარგაც დროს რა :D
Post a Comment