უბრალოდ ისტორიისათვის
აგერ ვზივარ, სასმელს ვინელებ, იუყუბზე ვიდიუებს ვუყურებ და უცებ მარცხენა ფეხზე ვგძნობ რომ რაღაცა ამაძვრა. რა პონტში უნდა აძვრეს რაღცა დიდი და ფუმფულა შენი შარვლის შიგნით ფეხზე, ა?
ხოდა დავავლე ხელი ამ რაღაცას და გადმოვაგდე გარეთ. წრუწუნა. საცოდავი, შესცივდა ალბათ და ჩემი ფეხი ეთბილა და ალბათ დაიძინებდა კიდეც ჩემს წვივზე. მე კიდევ დავავლე ხელი და გამოვაგდე. აბა.. ესაა რა..
ეს პაწუა და საცოდავი წრუწუნა გაცუნცულდა სადღაც მარა მე მერე დავფიქრდი რა მოხდა და ორი გრძნობა მაქვს: მეცოდება და გული მომდის. რა პონტია, მეგონა თაგვები გავაწყვე თქო ჩემი ოთახიდან. აჰა, დგას და წრუწუნებს ახლა. იწრუწუნოს. ფეხზე მაინც არ დავაძინებ!
************
ბლინ, 20 წუთი გაძლო და ისევ შემოძვრა. წავედი დავიძინო მე. იმედია საწოლზე არ ამომიძვრება მაინც. თორემ ახლა კი არ გავაგდებ, მოვკიდებ ხლეს კუდში და გავქნევ ფანჯრიდან, ნახ!
ქუჩის ხელოვნების სუბიექტური ისტორია გორში
-
2007 – 2008 წლებში ჩემი სამეგობრო, რომელშიც ვერთიანდებოდით მაშინდელი
აუთსაიდერები და სოციუმიდან მეტ ნაკლებად განზე მდგომი თინეიჯერები,
ვიკრიბებოდით თეატრის...
3 comments:
ვაიმე წრუწუნააა
:|:|:|:|:|
მეშინია
და მეზიზღება
პატარაა და საყვარელი რომ შეხედავ მაგრამ მაინც :შ
ar gadaagdo tore damkargav icode :S la cakalelia pataalaaa jer da civa da ra qnas? :( tan su 5 wutiani mexsiereba aqvs mgoni da daavicydeboda ma ra iqneboda :(
ვაიმეეეე, რა საყვარლობააააა. :*
გთხოვ არ მოკლა რა.
Post a Comment