მეოთხედი საუკუნის

25 წლის გავხდი დღეს. და აქამდე ვერ გავბედე ჩემი წინა წლის იუბილესადმი მიძღვნილი პოსტის წაკითხვა. და რა კარგია რომ მომავალი წლის გეგმები არ დამიწერია. თუმცა.. მოდი დავიწყოთ ბოლოდან.

რა შევძელი წინა წელს:

1. შემენარჩუნებინა სამუშაო

2. შემენარჩუნებინა კომპი თავის მაგიდით

3. გამეყიდა ველოსიპედი

4. მენახა ხახუტა, ბუხუ და კიდევ ვიღაცეები, ახლა რომ არ მახსენდება

5. დამესხა ბეტონი სახლის წინ

6. ჩემს ავტომატზე დამეწერა მისი სახელი და შემეძინა არისოფტის ნიღაბი

7. მეყიდა წყალქვეშა ვიდეოკამერა

8. გული მეტკენინებინა მემგონი ერთადერთი ადამიანისათვის, რომელსაც ვუყვარდი.

9. და გამეკეთებინა სხვადასხვა პაწა-პუწა რამეები, რომელებიც არ მახსენდება

რა ვერ შევძელი:

1. რა თქმა უნდა ვერ შევძელი ავტომანქანის შეძენა

2. ვერ შევძელი მეგობარი გოგონას მონახვა

3. ვერ შევძელი ახალი ველოსიპედის ყიდვა

4. ვერ შევძელი აირსოფტის თამაში

5. ვერ შევძელი პარკურის ხელოვნების ათვისება

6. და კიდევ პატარა-პატარა რაღაცეები ვერ შევძელი, რაც ახლა არ მახსენდება.

ამ წლის გეგმა:

1. უნდა გავლესო სახლი ნახ!

2. შევეცდები ავტომანქანის შეძენას და შესაბამისად

3. შევეცდები მეგობარი გოგონას პოვნას.

4. წავალ და ვითამაშებ აირსოფტს

5. გავიცნობ გორელ ტრეისერებს

6. მექნება სამუშაო

7. ალბათ ვიყიდი ველოსიპედსაც

8. აუცილებლად ვივარჯიშებ ყოველ დილით და მინიმუმ 10 აზიდვას გავაკეთებ.

9. არ დავივიწყებ ბლოგს

10. ვთარგმნი რამეს (მაგალითად "მეტრო2033"-ის თარგმნას შუამდე მაინც გავიყვან)

ახლა კი დღევანდელ დღეს ავღწერ, რათა არ დამავიწყდეს. სტატისტიკა ასეთია: მომილოცა 107 მა ადამიანმა, აქედან 24 მა სმს ით, 13 მა დარეკვით, 37-მა იმეილით, ფორუმით და ადნაკლასნიკებით, დანარჩენმა პირადად. ყველაზე მეტად გამიხარდა ჩვენი რეგიონალურის მოლოცვა, რომელსაც საერთოდ არ ველოდი. ჩერქეზი - მადლობა. ყველაზე მეტად ტვინი წაიღო მირანდამ ყოველ 3 წუთში ახალი სმს-ლექსით. კიდევ კარგი მიხვდა რომ უკვე დაუკრეფავში გადავიდა. მირანდა, მადლობ რომ მიხვდი.

ჩემი საჩუქრები:

1. ტორტი დედასგან, რომელიც ზემოთ არის სურათზე და რომელიც გადაირივნენ, ისე მოეწონათ ბანკში.

2. რუსოს მოცემული სნიკერსი. სწორედ რომ დროულად, თორემ სულს ვღაფავდი შიმშილით. :)

ლარისა იაშკინას საჩუქარი ადნოზე. ლარა, ტი მოი ანგელ. :-*

ჩემი დის საჩუქარი, ფულადი სახსარი. :) მზიიი, მეუასებეჰ ბრატ, შე გამხდარო. :)

და თაკოს ნაჩუქარი ღიმილი. ღიმილი მააჩუქე თააკოოო. :)

სიტუაცია და მიმდინარეობა: მამამ ტორტი მომიტანა, მე შამპანურები და სოკები ვიყიდე პოპულში, ჩანგლები წინა ღვინისძიებიდან დარჩენილა. თეფშებად ვიხმარეთ ქაღალდები და ამ დროს მმართველმა აგვიკრძალა შამანურის გახსნა: ბანკში არ შეიძლებაო. არადა კაცო, ადრიდა შეიძლებოდა და ჩვენი თავი ჩვენადვე გვეყუდნოდა და.. რევიც.. ასე რომ ის სამი ბოთლი შამპანური დამრჩა ოხრად. სამაგიეროდ ტორტი იყო ეგეთი კარქი და მსუყეე.. ნახევარი ნაჭერი რომ შევჭამე, მივხვდი რომ ჭაკად იყო ჩემი საქმე და ბოლომდე ვერ გავიდოდი.

სურათს ქვია "იუბილარი და საყვარელი მენეჯერი", როგორც დათომ დაარქვა მას. :) საერთო ჯამში, იმის გამო რომ სათაოს ხალხი ჩამოვიდა, დავრჩით შამპანურ-დაულევლები. აქვე მინდა ავღნიშნო, რომ მოკლე კაბები, რაც დათბობითაა გამოწვეული, ფრიად არაერთგვაროვან გავლენას ახდენენ შრომის ნაყოფიერებაზე. თუმცა მე არ ვამბობ რომ ეს ცუდია. პირიქით, შესანიშნავია. :) დაბოლოს, პატარა ოპტიკური ილუზია, რომელიც შემთხვევით შევამჩნიე დღეს.

ზედა სტეპლერის ტყვიების ყუთი აშკარად პატარაა ქვედაზე.

პატარაა გეუბნებით

თან მსუბუქიც ჩანს ცოტათი

თან აჰა, უყურებ და აშკარად პატარაა

არადა ერთი ზომისაა.. :(