დუშუნუ, დუნუნუ, დუშუნუ, დუნუნუ
ამიფრინდა ალალები
ოქროსფერი დალალები
ბიჭები ხართ ალალები
გოგოები ხართ ალები
გული ტოკავს, ფართხალები
ტაში, ტუში, ჩქარალები
ჭრილობაზე მარალები
ოქროსფერი დალალები
ისევ შემხვდა ეს თვალები
ისევ სულში მაქვს ალები
დენი - 10, გაზი - 5
უფასოდ კი - ჭვა(ლა)ლები
არადა მეშინოდა კაცო, რამდენი ხანია ლექსი არ დამიწერია და ნაცრისფერ რეალისტად არ ვიქცე თქო. თურმე არა. ერთი მზერა სანანები და მოვიდა მანანები..
ქუჩის ხელოვნების სუბიექტური ისტორია გორში
-
2007 – 2008 წლებში ჩემი სამეგობრო, რომელშიც ვერთიანდებოდით მაშინდელი
აუთსაიდერები და სოციუმიდან მეტ ნაკლებად განზე მდგომი თინეიჯერები,
ვიკრიბებოდით თეატრის...
3 comments:
:D
prosto i genialno :D
nu gadamrieT raaa, es ra leksi ki ara kukuaa, arc ritma, arc azri, wakiTxvasac ki ar iksaxurebs
მდაა.. არადა ბოლოს წინა სტრიქონის გარდა ყველა მთავრდება "..ალები"-თ და მერე იტყვიან რითმა არ აქვსო. როგორც იტყვიან კარგ მთქმელს კარგი გამგებელი უნდაო.
Post a Comment